Waves of Love Series 2: Crashing Waves(Strong Love)✓[Completed]

23

I always wanted to have a peaceful life. Yung walang ibang problemang iniisip. But who am I kidding? Lahat ng tao nagkakaproblema. Hindi lahat ng oras ay payapa kang mamumuhay sa mundong ibabaw nariyan ang problema at hinding hindi yon mawawala.

After what happened to me ay lumayo ako sa mga mahahalagang tao sa akin. I left my child and I left the father of my child once again which is my bestfriend.

I wanted to be alone. I wanted to search for myself thats why I went to a place where no one knows me. Wala akong sinabihan na kahit sino kung nasaan ako pero bakit ganon? Parang may kulang parin.

"Guten Morgen(good morning) Lerha! Wohin gehst du heute? (Were are you heading today) It's Saturday and you don't have work right?" The landlady of where I am staying said when she saw me going out from my apartment. I know how to speak German thats why naiintindihan ko siya.

"I am going out with my friend today Jessica."

"Okay? Take care then. Wir sehen uns später(see you later)!!"

Tumango naman ako tapos ay umalis na para puntahan ang kaibigan kong si Ken. He's one of my workmate in Canada pero nagresign siya para magtayo ng sariling café dito sa Basel sa Switzerland. Siya din ang hiningan ko ng tulong bago ako umalis sa Pilipinas kaya nandito ako ngayon.

Nagtatrabaho din ako sa kanya kaya kahit papaano ay nalilibang ako habang nandito sa Basel.

"Ken!" Tawag ko sa kanya nang makita ko na siya.

"You're late missy." Mataray niyang sambit at nirolyo ko na lamang ang mata ko.

"Sorry okay? I just overslept. By the way, where are we going?"

"Just follow me." Anito at kumapit nalamang ako sa kamay niya at sumama sa kung saan niya ako dalhin.

Sa anim na buwan ko dito ay ngayon lang ako nakalabas para gumala. Lagi akong pinipilit na lumabas ni Ken pero hindi talaga ako sumusunod sa kanya. Ngayon lang talaga dahil binlackmail ako ng bakla. Kinukulong ko lang kasi lagi ang sarili ko sa apartment kapag walang pasok sa cafe. But although hindi ako lumalabas ay nakatulong yon sa akin para makalimot and so far as of the moment ay masasabi kong nakamove on na talaga ako.

Yun nga lang ay hinahanap ko parin ang sarili ko. After what happened ay narealize ko kasi na may kulang parin pala sa akin.

"Oh my Gosh Kenny! This place is so beautiful!"

"Of course like duh! I told you before that there are so many beautiful places here but you are just ignoring me."

"I'm sorry okay? I was not in myself for this past months you know!"

"Yeah right! Lets go there and let me take you a picture!"

Tumango naman ako at sumamang muli sa kanya.

I enjoyed our getaway together and that was not the last time na gumala kaming dalawa kasi dinadala niya ako sa iba't ibang magagandang lugar dito sa Switzerland.

That helps me a lot but then there are times na kapag ako nalang mag-isa ay hindi ko naiiwasang malungkot. Namimiss ko na kasi ang anak ko at kung nandito yon ay sigurado akong matutuwa siya sa mga magagandang lugar na napuntahan ko na.

"Why are you still not fine Ari? It's been almost a year and look at you. Still so stressed out." Napatingin naman ako kay Ken dahil sa sinabi niya.

"I don't know Kenny, its just that. I still haven't found the piece who can make me whole."

"Come on girl! Maybe you already found it but you're just not on your right mind to realize it."

"Huh? What do you mean??"