Escaping from the Obsessed Vampire Prince (NEW VERSION)

𝗘𝗦𝗖𝗔𝗣𝗘 (26)

𝗘𝗦𝗖𝗔𝗣𝗘 (26)

"Kumain ka na po..." Magalang na saad ng isang katulong na nag aalaga sakin. Tatlong araw simula nung magising ako ay di ko na nakikita pa na dumadalaw si Zian sa kwarto ko...

Nginitian ko lang yung maid bago nagsimulang kumain. Naramdaman ko naman na parang may nakatingjn sakin kaya inilibot ko ang tingin ko at doon ko nakita sa may pintuan si Zian... Nakatingin sya sakin at nang makitang nakatingin ako sakanya ay yumuko sya

"S-sabayan mo ko... Halika..." Mahina kong saad kaya dahan dahan syang naglakad papalapit sakin at umupo sa tabi ko... Kinuha ko ang kutsara at nilagyan ng pagkain bago akmang susubuan sya... Natigil sya saglit at naguguluhang napatingin sakin

"Kumain ka... Marami ka pang ipapaliwanag sakin" Kinain nya yun kaya mas lalong lumawak ang ngiti ko bago sumubo ng pagkain...

"A-anong ipapaliwanag ko?" Nagtataka nyang tanong sabay kuha ng tubig at uminom

"Hindi mo ko binisita this past few days... Bakit?" Malungkot kong tanong... Yumuko naman sya bago magsalita

"I-i thought you hate me because of what I did to that traitor Gerald" Mahina nyang saad at nakita kong kinuyom nya ang kamao nya... Hinawakan ko naman sya at sumandal sa balikat nya

"S-sorry" Yun lang ang lumalabas sa bibig ko...

"Sorry kung umalis ako at di ka hinayaang mag explain... Don't worry, di na ako aalis... Dito na ako palagi sayo... Tsaka dapat ko na ring matutong lumaban" Saad ko na ikinakunot ng noo nya

"Gusto ko matutong mag self defense... Kase magiging reyna na ako soon... Magiging hari ka na at pamumunuan natin to di ba?" Nakangiti kong saad dahil ramdam kong parang malungkot sya

Niyakap ko sya nang di na naman sya umimik...

"Malungkot ka ata? May problema ba?" Tanong ko. Napahinga naman sya ng malalim bago ako tiningnan

"Nothing... I just want to bid goodbye to you" Napahigpit ang hawak ko sakanya bago nagtataka syang tiningnan

"B-bakit? San ka pupunta?" Hangga't maaari ay ayokong umiyak... Aalis sya... Bakit ba kase kung kelan gusto ko sya makasama saka pa sya aalis?

"Hindi pwede... It's a battle between the two kingdom... Between Nyx and Hyperion kingdom" Nyx? Hyperion?

"Sasabak ka sa digmaan? Bakit? Anong problema?" Nag aalala kong tanong... Gusto kong samahan sya. Kita ko ang malungkot nyang emspresyon bago magsalita

"little by little they take over our kingdom. they are taking it as if they were their own ... I will not allow them to take everything my father worked for" Kita kong naikuyom nya ang kamao nya... Tinitigan ko sya at sinapo ang mukha nya

"Sasama ako... Hindi kita iiwan" Saad ko. Tinitigan nya ako at akmang iiwas sya nang halikan ko sya. Wala akong magawa, alam kong hindi sya papayag...

"Please, pumayag ka na... Kahit ito lang... Gusto ko lang naman na samahan ka..." Idinikit ko ang mga noo namin at tinitigan sya

"No... Dito ka lang... Hindi ka pwedeng mapahamak..." Hinawakan nya ang bewang ko at inilapit ako nang inilapit sa katawan nya at matiim na tinitigan

"Tell me... Who is the real you?" Seryoso nyang tanong sakin at nang hindi ako sumagot ay pasimple nyang kinagat ang bandang leeg ko kaya napadaing ako... Naramdaman kong dinilaan nya iyon

"correct me if I'm wrong. you're not from here right? you come from another world ... and you have a mission in this world" Natulala ako sa sinabi nya at hindi makapaniwala na pati sya ay alam na ang sikreto ko

"H-how did you know?" Kinakabahan kong tanong. Tumigil sya at pasimpleng hinalikan ang labi ko papunta sa leeg ko

"I have many ways... Yun ay ang malaman ang tinatago mong sikreto... But don't worry, I'll help you to win that mission of yours... Good luck" Bulong nya at inihiga ulit ako bago tinitigan

"By the way... You always smells and taste good... I love it... I love you" Bulong nya sa panghuling sinabi nya na mas lalo kong ikinatulala... Hindi ko napansin na nasa ibabaw ko na sya at unti unti nang tinanggal  ang mga suot ko. Namalayan ko nalang ang sarili ko na sumasabay na sa kanya

"Mag iingat ka" Tinitigan ko sya sa mata nya bago ko inayos ang suot nyang damit pandigma... Ang gwapo nya. Iniwas ko ang tingin ko dahil naging makasalanan na ang utak ko... Namamalayan ko na ang sarili ko na naging agresibo pagdating sakanya at nakakalimutan ko na ang lahat kapag nasa bisig nya

Hinalikan nya ako at pasimpleng kinagat ang tenga ko

"I will... Ikaw din... Mag iingat ka... Pagbalik ko, pakakasalan na kita..." Ngumisi sya sakin pero imbes na matakot ay para akong kinikilig na ewan

"Wag kang ngingisi..." Tumaas ang sulok ng labi nya bago nagtatakang tiningnan ako...

"Bakit? May problema ba sa pagngisi ko mahal na reyna?" Inilapit nya ang mukha nya sakin kaya umiwas ako ng tingin at isinubsob ang mukha ko sa dibdib nya

"Kinikilig ako ano ka ba?!" Narinig ko ang pagtawa nya ng malakas kaya pasimple ko syang kinurot sa tagiliran pero hinaplos nya lang ang bewang ko bago bumulong

"Oh... Tlaga? Patingin nga" Pero mas isiniksik ko nalang ang mukha ko sa dibdib nya at doon ngumiti na parang ewan. Tumili din ako ng malakas pero kaming dalawa lang ang nakakarinig. Pinanggigilan ko rin ang dibdib nya dahil ang bango doon banda...

"Mag iingat kayo... Hihintayin kita, gaano man katagal" Tinitigan ko sya sa mata nya st ganun din sya sakin. Ngumiti sya at tumango

"Babalik ako... Pangako... Hindi kita iiwan dahil tutulungan pa kitang makalabas dito... Tutulungan pa kitang makabalik sa totoo mong mundo" Kita kong napalunok sya at umiwas ng tingin. Nabitawan ko ang mukha nya bago yumuko... Hindi ko man aminin, alam kong balang araw ay aalis ako sa tabi nya at iiwan ko ang mundong ito...

"Wag mong sabihin yan, hindi rin naman ako makakapayag na hindi kita kasama pag uwi ko... Hinding hindi" Hinigpitan ko ang kamay nya at tinitigan sya... Naputol lang iyon nang may biglang dumating

"Handa na po ang hukbo mahal na prinsipe" Nagbow ito at kaagad na umalis.

"Mag iingat ka" Saad ko bago sinapo ang mukha nya at hinalikan sya... Tumango naman sya at kaagad na umalis

Naiwan ako. Kahit kinakabahan man at nanlalamig, pipilitin kong magpakatatag para lang sakanya... Sana, pagbalik mo, maayos ang lahat... Hihintayin kita at pangako ko sayo, na kahit makabalik man ako sa totoo kong mundo, pag ibig mo parin ang hahanapin ko