Zoekende

7. Ryven

Mijn oren piepten pijnlijk van alle geloste schoten en mijn broek stonk nu naar alcohol doordat iemand zijn drankje over me heen gooide in de chaos. Toch kon al dat me niet schelen.

Liris was koudbloedig geweest, had iedereen neergehaald in een paar minuten toen de rookbom in werking was. Haar knot was uitgezakt en het roze opgloeiende konijnenmasker verborg haar rode gezicht. Ze had iedereen zo snel uitgeschakeld zonder onnodige bewegingen te maken, alsof dit kinderspel voor haar was. Het herinnerde me eraan dat ze niet voor niets als 'extreem gevaarlijk' was gemarkeerd in het systeem. Het was dat ze bewusteloos en gewond gevonden was toen ze gedetineerd was, want anders zou ze niet de genade hebben gekregen van de gevangenis, maar eerder een kogel door haar hoofd.

Ferdinand kromp in elkaar, Liris had een gat in de muur naast zijn hoofd geschoten. Even was ik bang dat ze hem daadwerkelijk zou beschieten, maar ze kon zich nog inhouden.

'Liris,' mompelde ik nogmaals, er zat een flinke afstand tussen ons, maar ze hoorde me wel. Vanuit haar ooghoeken keek ze kort naar me, haar blik bevatte geen enkele emotie. Haar trillende arm viel omlaag en ze bracht haar voet tussen de benen van Ferdinand, net boven zijn edele delen waar de stof van zijn broek nat was.

'Laatste kans.' Haar stem was zacht, doodserieus. Het bracht me rillingen over mijn rug. Haar voet ging omlaag en ik kon de pijn zelf al voelen. Ferdinands ogen puilden haast uit, hij had niks meer gezegd sinds ze een schot had gelost. 'Waar is de persoon van deze poster?'

De man perste zijn lippen tot een streep, ondanks de angst die hij ervaarde, had hij niks verteld. Zelfs toen Liris steeds meer gewicht op zijn geslachtsdeel zette en hij het uitschreeuwde, bleef hij trouw.

'We moeten gaan,' mompelde Liris dan. Ze draaide de pistool in haar handen, sloeg de kolf tegen zijn slaap met een dodelijke precisie. Ferdinand kon eindelijk ontkomen aan Liris haar martelingen. 'De secretaresse heeft sowieso hulp gebeld zodra er schoten gelost waren, als we hier langer blijven kan het lelijk worden.'

'Wil je hem niet vermoorden?' Het was een oprechte vraag en niet als aanmoediging bedoeld. Maar ze had zo doorgedramd op dat ze wraak wilde dat het me verraste hoeveel mensen ze in leven had gelaten.

Liris keek over haar schouder naar me, haar ogen lachten met gespetterd bloed net boven haar jukbeenderen. 'Ze blijven in leven, want iemand moet Merijn waarschuwen dat ik terug ben. Hij moet in angst leven voor hij aan de beurt is.' Haar stem klonk geamuseerd, weer als de Liris die ik kende.

We snelden de karaokekamer uit, Liris had de pistool met de poster in haar buidelzak gepropt en sloop richting de nooduitgang. Het was doodstil in het gebouw, iedereen was waarschijnlijk weggegaan zodra ze schoten hoorden, of ze waren verstopt.

Eenmaal buiten was het uitgestorven op de straten. Liris keek op haar mobiel naar de tijd en stelde voor om uit te rusten in haar kamer, gezien de meesten van Basal overdag niet buitenkwamen en we tijd moesten zien te verdoen.

'Wat is de volgende stap van het plan dan, dit was een dood einde.' Toen we op een veilige afstand van de karaoke waren, ging Liris langzamer lopen, ongelijker. De adrenaline was aan het wegzakken en we waren allebei aan het bijkomen, al had ik veel minder gedaan dan de moordenaar.

'We gaan naar een feestje vanavond, de karaokebar is niet de enige plek waar mensen zich verzamelen,' zei Liris, af en toe vertrok haar gezicht met een stap en vervloekte ze de zachte sneakers. 'En hopen dat je sanfia daar is.'

Ik knikte dan. Misschien was Ari daar. Misschien. Ik staarde naar Liris' enkels, naar de spieren die opzwollen. Het viel me eerst niet op, maar ze moest enorm sterk zijn om zoveel mensen neer te halen.

'Hé,' mompelde ik dan. Het gesprek tussen Ferdinand en mij bleef in mijn hoofd rondspelen, er was iets wat niet klopte. Ferdinand was vanaf het begin tot het einde alleen achterdochtig geweest, alsof hij nooit van plan was naar me te luisteren. 'Het eerste plan ging nooit werken en dat wist je al van tevoren.'