Chasing Love

Chapter Two

Chapter Two

"Atty. Dizon, nandyan na po iyong client."

Mula sa pagkakatitig sa picture ni April ay inangat ko ang tingin ko kay Mich.

"I'll be there in a minute."

Tumango sya sa akin bago lumabas. I gathered all my things and stood up. Pumasok ako sa recieving area at natangpuan ang isang ginang an kliyente ko ngayon.

"Good Morning, I'm Atty. Crime Dizon."

"Good Morning po."

"Have a seat."

---
Bago ako umuwi galing Law Firm, dumiretso muna ako sa sementeryo para bisitahin si April. It's been months since she left me and Nami. She's always asking about her Mom, and I always says that her mom loves her no matter what.

"Hi Honey. How are you?"

Nilinisan ko ang puntod ni April at hinaplos.

"I missed you."

A wind blows, and a smile appears on my lips. I stayed there till the sun was down. Kapag bumibisita ako dito, ayaw ko nang umuwi but Nami needed me.

I pulled over infront of our house. Sa labas palang ng pinto, nakikinig ko na ang hagikhik ni Nami. I slowly opened the door.

"Daddy!" Nami jumps and went to me.

Sinalo ko sya at niyakap. Natatawa naman si Erael sa ginawa ng anak ko at halata pa ang hingal.

"Pasensya na talaga sa abala."

"No worries, Crime. Wala naman akong duty kanina."

Erael is my neighbor, she's a head nurse and she's married already. I know her husband Uno, he's a good friend of mine. Minsan hinihiram nila si Nami at wala namang problema sa akin.

"Say goodbye to Tita Erael na."

Kumaway si Nami.

"Bye Tita! Wait ko iyong baby mo po."

Erael smiled. "Alright be a good girl."

"Pasabi kay Uno, salamat."

Winasiwas ni Erael ang kamay nya. "Ikaw naman parang bago ng bago."

Nagpaalam na din si Erael at pagkatapos ay inasikaso ko ang anak ko.

"Sir, nakapagluto na ako."

"Salamat manang."

Every single day passes by, I'll always miss April, tinatanong ko sya kung bakit kailangan nya kaming iwan ni Nami. At kapag tinititigan ko si Nami, si April lang ang nakikita ko.

"Good luck." Sabi nya sa akin. May hearing ako at hinatid ko lang si Nami sa school.

"Thank you, anak."

She cupped my face and kissed ny cheeks.

"You can do it, Daddy."

"Yes." Tumango ako. "Lola Mama will pick you up later okay, you wait for her."

Pabirong sumaludo ang anak ko sa akin. Tinulungan ko syang isuot ang bag pack nya at pinanuod syang pumasok sa school nya. Masyadong mabilis na lumipas ang mga araw na hindi ko namalayang almost one year nang wala si April.

I still misses her.

"Congrats Atty. Dizon."

Ngumiti lang ako sa mga kapwa ko abogado sa bati nila. This will be my last hearing case for this year. I needed to take a break from everything and I needed to focus on Nami first. Nagkasakit kasi sya these past few days. Naging sakitin sya since her mom died.