Chapter Twenty Three

111 9 0
                                    

Chapter Twenty Three

Crime's POv

I sighed as I watched her car drifted away from my sight.

Why am I here again? Ah, right. I missed Maia. I missed her when she's pissing me off and I wanted to talk to her, tell her how much I realized that I love her. But I know, it's too late for that.

I've hurt her enough reason to be mad at me.

Akala ko, nagawa ko na yung best part pero biglang nagising nalang ako na hinahanap ko na ang presensya nya. I also know that she's annoying but I hate to admit to myself but I also want her presence.

Araw araw, matapos nyang hindi na magpakita sa amin... akala ko okay lang. But Nami's started asking for her. Isang linggo, akala ko din na busy lang sya pero hindi. Understandable and valid reason nya para na di na magpakita kasi nga, oo nga naman, sinabihan ko syang umalis na sa buhay namin.

But now, I'm here. I'm watching her ignore me like she didn't really knew me.

"Papa ko?"

Hinilot ko ang sentido ko at sinilip si Nami na nakanguso.

"I thought your asleep anak?"

Dahan dahan syang umupo sa tabi ko.

"Nagdream po ako kay Mommy." Tahimik nyang sabi.

"Anong sabi nya sayo?"

"Kung okay ka lang daw po ba. I hugged her."

"What do you want? Milk?"

Tumango si Nami. Ginawan ko naman sya at nilapag sa gilid nya. I had to set aside my laptop and watch her.

April... You know that I love our daughter with all my life. But, can I love another woman now?

"Nakita ko po si Tita Maia, pero di nya po ako pinansin."

"Where?"

"Sa may park."

"Baka busy lang sya."

Sumimsim sya sa gatas nya. I wanted to blame Maia for making Nami like this. But I know that my daughter find a happy friendship with Maia. Kailangan ko lang talaga sirain ang nabuo nilang friendship.

"Atty. Dizon, you were spacing out."

Kumurap ako at binalingan si Pepper.

"Sorry. San na tayo?"

"Are you bothered by Maia Saavedra again?" Nanliit ang mata niya sa akin. "Did you talk to her already?"

Hindi. Kasi, iba ang ginawa ko. And now she had reason again to fucking avoid me. Nga naman kasi Crime, usap dapat hindi ganun.

"Bakit kasi tinanggap mo uli ang offer ni Mr. Ortiz Saavedra? Nagkakaroon ng reason para magkita kayo."

"Pepper."

"Sure ka ba talaga sa nararamdaman mo sa kanya?"

Matagal akong hindi nakasagot.

"It's okay, Crime. It takes time to finally admit that. Eventually, you'll realize it."

Hininto ko ang sasakyan sa tapat ng bahay ng magulang ni April. I sighed and went inside.

"Crime, anak?"

I saw the warm smile of Mama Marian. Lumapit ako at niyakap sya ng mahigpit.

"Mama, kamusta po?"

"Ayos naman ako. Nasa taas si Nami, nanunuod sila ng movie ng Papa mo." Aniya. "Galing kang trabaho?"

Chasing LoveWhere stories live. Discover now