autumn of fourth year, september

6 0 0
                                    

MESSAGES

Kio🥰
+0921 XXX XXXX

Lyra
tangiii

asan ka na? ☹️

Kio🥰
Nasa opisina pa, Tangi.

Uuwi din ako mayamaya pa.

Lyra
: ((((

ingat ka, ha?

nag luto ako ng hapunan, initin mo nalang mamaya

Kio🥰
Okay. Thank you, Tangi.

Tulog ka na.

Lyra
good night kioo 💗

Kio🥰
Goodnight, Allira.





━━━━━━━━━━

autumn of fourth year, september


            Nagising ako dahil sa sunod sunod na katok mula sa pintuan kaya dali dali akong napabangon upang buksan ito. Laking gulat ko nalang ng makita si Kio sa harap ng pintuan ko.

"Tangi," mahina kong tawag, inaantok pa din.


Napako ako sa kinatatayuan ko ng bigla akong niyakap ni Kio. He hugged me so tightly, para bang mawawala ako bigla bigla pag hindi niya ako hinawakan ng maayos. Kio buried his head deeper in the crook of my neck as I carefully hug him back. Tahimik lang kaming nakatayo sa pintuan at mukhang wala atang balak si Kio na bitawan ako.


"Okay ka lang, Tangi?" I asked him. Dahan dahan siyang bumitaw hanggang tuluyan na siyang makatayo ng maayos sa harapan ko. Kio held my hands tightly making me squeeze them back. His eyes looks droopy and his eye bags are so prominent under his eyes. He looks so tired. Alam kong busy siya dahil sa internship, ganon din naman ako pero mukhang mas busy pa si Kio sa akin. Minsan nga hindi na siya kumakain.


But instead of answering, he just smiled at me. He carefully tuck a stray strand behind my ears as he lean closer to my face. "I'm home, Tangi."

I blink, once, twice and my breath hitch. I can feel my chest clenching tightly as Kio press his lips on my forehead.

I close my eyes, feeling his affection burn. "Welcome home, Tangi."

I close my eyes and pretend nothing is wrong.

Midnight Requiem.Место, где живут истории. Откройте их для себя