Chapter 22

111 7 2
                                    

Reminder: This story contains typos and grammatical errors.

QUINEVERE had a perfect childhood. She has many friends and is loved by many. She always had friends she can play with. Despite having a high social status, she didn't mind it and continued having fun with everyone whether they rich or poor or average. That's how kind and humble she was. Hindi niya ginamit ang kapangyarihan ng ama niya para sa sarili niya.

Perpekto, iyan ang tingin ng mga tao sa kanya. Ganda, bait at talino ang mayroon siya. Ni minsan ay hindi rin siya nakakita ng away pero nagbago ang lahat nang tumungtong siya ng sekondarya. Because of how kind and giving she is, she didn't noticed the people who are taking advantage of her.

"Hey Quinevere, let's have a party in your own house again"

Quinevere didn't have a second thought and just nodded. " Sure, I'll prepare everything"

Nagkatinginan ang mga babae at nagkangitian. Binaliwala iyon ni Quinevere at muling itinutok ang mga mata sa librong binabasa. "What are you reading? Hindi ka ba napapagod o nababagot sa mga librong iyan?"

" Not really, ito ang ipinapabasa ng ama ko sa akin. This is for my future, I will inherit his business so I need to be ready" sagot niya. The girl who asked raised her eyebrow and smirked. " That's boring"

Hindi na sumagot pa si Quinevere at nagpatuloy lang sa pagbabasa. While reading, she can't help but noticed how different her friends are from her. They are all doing their nails, almost everyday and just dumped all things given to them. Hindi lang basta mga gamit, iyon ang mga gamit na ibinigay niya dahil gusto ng mga ito. Gusto niyang pagsabihan ang mga ito pero hindi niya magawa dahil baka mag-away lang sila kaya pinabayaan nalang niya. Saka isa pa, wala naman siyang pakialam sa mga gamit dahil mga gamit lang naman iyon pero nasasayangan kasi siya dahil may mga taong gusto ding makakuha niyon.

The bell rang and they went inside the classroom. As expected, she aced their examination and got the highest rank in their classroom. "Congratulations Quinevere" the quite Katrielle congratulated her and she smiled and congratulated her as well for getting the second rank.

"Thank you. I'll go now 'cause your friends are here and to be honest I don't like them" Katrielle commented. Quin pouted and sigh. " It's because you never gave the people a chance to be friends with you. Makipagsocialize ka naman"aniya.

"No thank you. Kontento na ako sa ganito" wika ni Katrielle at iniwan siya. Napabuntong hininga ulit siya. Gusto niyang isama kahit saan si Katrielle pero ayaw naman nito. Ayaw din niya itong pilitin dahil hindi niya rin alam kung kaibigan ba ang turing nito sa kanya. They talk but they never call each other friends. Magkaibigan lang talaga ang mga magulang nila kaya sila magkakilala.

"Let's go shopping Quinevere" aya ng isa sa mga kaibigan niya. She smiled and nodded.

"OMG, sorry but I don't have my money with me" singit ng isa at napatingin sa kanya. " Can you pay Quinevere?"

"Sure. Dahil natapos naman na ang exam natin manlilibre ako" wika niya at napapalakpak ang mga kaibigan niya. Magkasama silang pumunta sa mall at halos dalawang oras din sila doon at lahat ay siya ang nagbayad. Hindi siya nagreklamo dahil kaya niya naman iyong bayaran.

"Hey Quinevere, before we go home, pwede bang makahiram ng pera?" tanong ng isang kaibigan niya.

"Ahm, sure. How much?" Lumapit ito sa kanya at bumulong. " 30 thousand"

Napakunot noo siya dahil sa laki ng gusto nitong hiramin na pera. " 30 thousand? That's a big number"

She saw how the girl's expression changed. Para itong nairita pero pinilit parin ang ngiti. " It's fine if you can't lend me that. It's too much, you don't have that much money, right?"

The Wicked WeakTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon