HAYALPEREST 'TEN SEÇMELER

Doğru İnsan

Doğru insan kimdir? Neyden oluşur? Çok seven midir? Yoksa güzel seven mi?

Kalbime bir karmaşıklık hakim. Elle tutulsa anlatılabilse keşke. Birbirine dolanmış bir yumak gibi duruyor sol tarafımda. Ne düzeltmek istiyor kendini nede böylesine devam etmek. Yere göğe sığmaz, uslanmaz bu kalbim bana bela oluyor sanki.  Ne yaparsam yapayım bu deli dolu duygulu halinden vazgeçmeyeceğini de biliyorum içten içe.
Aslında bugün biraz değerden konuşmak istiyorum. Nedir diye sormak istiyorum sana hayalperest. Senin için en değerli şey nedir mesela? Boynundan çıkarmadığın bir kolye, belki bir taş,  bir oyuncak, belki bir söz, belki bir anı... Belki bir insan dememi bekliyordun sanki. Geçirdiğim yıllar ve gecelerden sonra yaşamımız boyunca en değerli şeyimiz bir insan olmamalı diye düşünüyorum. İşte bu yüzdendirki benim en değerli şeylerim hayallerim ve kalbimdir. Bir hayalperest en çok bunlara ihtiyaç duyar.  Ağaçtan kendini bırakan bir yaprağı gördüğünde, mutluluğu hissettiği kişi elini tuttuğunda, gecenin bir yarısı gökyüzüne bakıp ne kadar küçük ve savunmasız olduğunu düşünürken, en mutlu olduğun zamanlarda kısa bir süre etrafındakilere bakıp gülümsediğinde, bir hayvanı sevdiğinde... Uzayıp gider bu liste. Demem o ki  hayalperestler bu anlarda ilk kalbini arar. O ne hissediyor der gibi düşünür birkaç saniye.
Ben bazen elimi kalbime götürürüm. Varlığını hissederim. Bazen o dursa ne olur diye düşünmeden de alamam kendimi. İçim daralır, olduğum yere sığamam sanki. Söylemesi bile zorken hayallerimin aklım ve kalbimin içinde hapsolup kaldığı düşüncesi aklıma gelince bir üzüntü kaplıyor içimi. Belki de bu yüzden yazıyorumdur. Duygularım ruhumda kaybolmasın hayallerim kalbimde eriyip gitmesin diye. Bir hayalperest beni bulsun, yazılarımı okusun, cümlelerimin birinde yaşadığı bir anıyı hatırlasın, kim olduğunu bilmeden ona seslenmem hoşuna gitsin mesela, birde sevsin beni...
Değerden konuşacaktım değil mi hayalperest. Yine dilime hakim olamayıp bir ton şey yazdım sana. Değer neye verilir? Diye başlarsak; değer senin o nesneye veya canlıya  hissettiğin duygu kadardır. En güzeli ve en tehlikelisi ise ruhuna giren değerdir. Ruhundan gelen bir his varsa ve o hisler değer olarak karşı tarafa geçtiyse şanslısın demektir. Her insan bunu yaşamaz. Hem şanslı hem tehlikeli de denilebilir. Bu dünya hassas kalplerin bir canlıya fazla değer vermesi için tehlikeli bir yer gibi sanki.  Belki bir umut diyorsun değil mi? Belki bir umut... Bunu demek yerine gökyüzüne baksak. Yeryüzünü sevgisizlik yönetir, gökyüzünü ise ruhlar...
O yüzden gökyüzü herkesindir.
Her ruhun...