Elyu Series #1: Drifting with the Waves

Chapter 2

"Pucha, Ivo, anong ginagawa mo dito?!"

"I miss you too, Lulu," Ivo chuckled.

"Ang tigas talaga ng ngala-ngala mo! Bakit ka narito, ha?! Sumunod ka talaga sa Elyu?!" Lulu hissed. She's glaring at Ivo like she's ready to lunge at him at any minute.

"Aray, Lulu. Ganyan mo ba talaga babatiin ang boy best friend mo?"

"Boy best friend mo, mukha mo!"

Kanina pa palipat-lipat ang galaw ng mga mata ko sa kanilang dalawa. Nagtatalo kasi sila at nasa gitna ako kaya kahit gusto kong manahimik, wala naman akong magawa! Rinig na rinig ko ang pagtatalo nila habang may sinusulat ang guro namin sa black board.

Magkakilala pala sila... at mukhang matalik na magkaibigan din.

It's my first time to hear Lulu curse. She's the peaches and cream type of girl and I never expected her to curse like that. Hindi naman siya mahinhin, pero hindi mo pa rin mai-imagine na nagmumura pala siya.

I forced myself to look down on my notebook. Kinokopya lang namin ang isinusulat ni Ma'am sa black board. Nagbabangayan pa rin ang dalawa pero humupa na ito. Napatalon ako sa gulat nang maramdaman kong may tumutusok sa siko ko damit ang dulo ng ballpen.

"Psst, seatmate." Ivo whispered.

I turned to him and I almost forgot how to breathe when I saw how close his face is. He's leaning into me and I could see his face clearly. Sobrang kinis ng balat na para bang hindi pa ito dinapuan ng tigyawat sa tanang buhay niya! His hair is messy, but it looked so soft and designed to tempt any girl to ran her fingers through his hair and fix it. May nahuhulog pang bangs sa mga mata niya habang nakatingin siya sa akin.

"Ano..." I trailed off.

"May extra kang ballpen?" ipinakita niya sa akin iyong ballpen na ginamit niya pang-sundot at pinindot-pindot ang pang-click nito. "Hindi na sumusulat itong sa akin, eh."

"Sereia ang pangalan niya, hindi seatmate," Lulu scolded, rummaging through her bag. "Atsaka next time, magdala ka ng extra mong ballpen. Hindi iyong inaabala mo ang iba. Oh!"

Ngumisi si Ivo at tinanggap ang ballpen mula kay Lulu. His hand was so close to brushing against my chest when he accepted the pen. Ako lang ata ang nakapansin noon at sobra akong nanigas sa kinauupuan. Ivo looked at me innocently when he had the pen.

"Ayos ka lang?"

I nodded again and looked away. Bakit ba ganito ang iniisip ko?! Hindi naman iyon intensiyonal at nasisiguro kong wala siyang ideya noon. Parang gusto ko nalang makipagpalit sa kaniya ng upuan para malaya niyang nakakausap si Lulu.

Nang sumapit ang lunch ay hinila ni Lulu ang collar ni Ivo at lumabas silang dalawa. Nagbulungan kaagad ang mga kaklase ko, lalo na iyong mga babae na nag-aabang pa talaga at gustong makausap sana si Ivo.

Napailing nalang ako at nilabas ang baon ko. Lumabas na din ang mga kaklase ko at ang natira nalang ay grupo ng mga babae na pinaikot ang mga upuan nila at kumakain din ng baon. Hindi ko naman kabisado ang pangalan nila, pero alam kong magkakaibigan din sila simula elementary kaya close sila ngayon. May dalawang babae pa nga na galing kabilang section at tumawid lang dito para sabay silang mag-lunch.

I stared at my food, thinking. Bakit ako, walang kaibigan? Ah, siguro dahil masyado akong abala sa pag-aalaga ng mga kapatid ko nun na nawalan din ako ng oras para sa sarili ko. Pagkatapos ng klase, diretso uwi. Magluluto, maglilinis, atsaka maghuhugas ng plato. Hindi naman namin kayang kumuha ng katulong kaya ako ang sumalo sa lahat.

Kumakain ako mag-isa nang makarinig ng upuang hinihila patungo sa gawi ko. Nag-angat kaagad ako ng tingin at nakita si Celeste, iyong muse namin na patungo sa akin. Kasali siya dun sa grupo ng mga babaeng magkakaibigan kaya laking gulat ko nang huminto siya sa harapan ko.