Elyu Series #1: Drifting with the Waves

Chapter 14

"Anyare sa inyo? Di ba kayo masaya na makita kami?"

"Oo nga, nakakatampo kayo ah! Traffic pa naman palabas ng Manila tapos ang init pa," ani Karlo.

I shifted uncomfortably in my seat. Alam naman nilang tahimik na ako dati pa at hindi palasalita kaya naninibago sila na ngayon ay ganun din si Celeste. Akala ko nga hindi siya sisipot sa usapan naming magkita pero narito pa rin siya. Nahihiya ako kina Avery, Yari, at Karlo na bumiyahe pa talaga para magkita kami.

"May nangyari lang sa school," Lulu sighed. Humalumbaba siya sa lamesa habang naghihintay kami sa order namin.

"Anong nangyari? Sinong umaway sa inyo? Abangan natin sa gate, tara!" akmang tatayo na si Karlo pero agad siyang hinila ng kambal at pinandilatan.

"Bakit? Ayos ka lang ba, Celeste?" Avery asked in a soft voice.

Dun pa lamang siya napatingin sa amin nang tawagin ang pangalan niya. Malamang, kung saan-saan na lumilipad ang isip niya kanina pa. Natatakot ako kasi umaakto siyang normal sa tuwing magkakasama kami pero alam ko namang nasaktan talaga siya sa nangyari.

As much as I want to comfort her, I have my own wounds to lick, too.

Celeste took a deep breath and flashed a shaky smile.

"Wala, may asong ulol lang na naligaw sa school. Buti nalang binugaw kaagad ni Ivo,"

Napatingin ang lahat kay Ivo na tahimik lang na nakaupo katabi ni Karlo. He pointed to himself when he saw the questioning looks from us.

"Ano? Gusto niyo kwento ko kung paano ko binangasan ang ungas na yun?"

I rolled my eyes. "Ikaw pa may sabi na huwag kong patulan, tapos ikaw nauna sumuntok."

He just shrugged. "Deserve niya yun."

"Stop trying to get into fights, Ivo. Pangit yan sa record mo. Baka maka-apekto pa yan sa college na papasukin mo next year."

"O di kaya hindi ka release-an ng good morale certificate!" tumawa si Lulu at nakuha pang asarin ang best friend. "Tatawanan talaga kita!"

"Hoy, gagi, gusto ko pang mag-college 'no!" tumuktok pa siya sa kahoy na lamesa na para bang itataboy nun ang masamang awra nila.

Unti-unti, umingay ulit ang lamesa namin hanggang sa dumating na ang in-order naming chicken wings. Nakikiasar na din si Celeste sa kanila. Mabuti na din yun para hindi niya muna naiisip ang problema niya.

I flinched when I felt a dull pain above my eyes again. Napabuntong-hininga ako dahil alam kong sasakit na naman ang ulo ko. May inipon naman akong pampa-checkup dahil nahihiya akong humingi kay Papa, pero sa lagay namin ngayon, parang ang hirap namang gawin iyon. Siguro ay itatabi ko muna dahil natatakot akong may mangyaring hindi maganda tapos hindi ako handa para sa pamilya ko.

"Masakit ulo mo?" bulong ni Ivo pero rinig iyon ng lahat dahil nasa kabilang dako naman siya ng lamesa. "May dala akong gamot..."

"May loperamide ka, Ivo? Naje-jebs ako!" si Karlo.

"Ang dugyot mong gago ka," Ivo pushed his face away when he tried to take the medicine box from his hand. "Wala akong ganyan! Kumuha ka dun sa tindahan niyo! Puro pain killer 'to, para kay Sereia lang 'to..."

Namilog ang mga mata ko sa narinig. Huh? Bakit para sa akin lang?

"Hay," Celeste sighed next to me. Napatingin ako sa kaniya. "Ang purpose ko nalang talaga sa mundong ito ay mainggit sa relasyon ng iba."

"Anong relasyon?" si Avery naman.

Celeste just grinned and shook her head. Inabot ko ang gamot mula kay Ivo at nagpasalamat sa kaniya bago ito ininom. Tapos na din naman kaming kumain kaya nagpahinga muna kami saglit at nagkuwentuhan tungkol sa buhay college nila. Mas exciting pa daw kesa sa high school, at pwedeng lumabas ng campus kahit anong oras.