Loving the Playboy Idol [SB19 - Joshtin AU]

Chapter 16

JUSTIN

Nandito na ako sa kwarto ko

I already ate sa baba.

I also took a shower.

It's 9pm. Medyo maaga pa.

I decided na maglive muna. 

"Hi." nakangiting bati ko sa mga nanonood.

Dumagsa ang mga viewers.

"Magpapaantok lang ako saglit kaya naisipan kong maglive." saad ko.

I'm reading some comments and mga pabati.

"Kailan po ang comeback niyo." basa ko sa isang comment.

Natawa ako.

"Si Pinuno ang tanungin niyo. Haha." sagot ko.

Syempre surprise kung kelan yun noh. We're still practicing the choreo for Alab kaya I think matatagal tagalan pa yun.

"Hintay hintay lang kayo. Darating tayo dyan." sabi ko habang nakangiti.

I am seeing comments about 'Joshtin' pero hindi ko ito binabasa. I'm ignoring everything regarding that.

Patuloy ako sa pakikipagkwentuhan sa A'tin nang may kumatok sa pinto ng kwarto ko.

"Justin." si mama.

"Po?" sagot ko.

"Nandito si Josh. Papasukin mo na dyan sa kwarto mo." sigaw nito.

Napatigil ako.

Hindi ako agad nakareact.

Si J-Josh??

Anong ginagawa niya dito?? Nang ganitong oras?

Lalong dumagsa ang comments sa live ko.

Narinig nila syempre yung sinabi ni mama.

Nagdesisyon akong magpaalam na.

"Guys, end ko na tong live ko ah. May bisita kasing dumating eh." medyo pabirong sabi ko.

Hindi pwedeng mahalata nila na awkward sakin ang pagdating niya dito sa bahay.

Inoff ko na ang phone ko.

Alam kong nasa harap lang ng pinto si Josh.

"Pasok." sigaw ko.

Umupo ako sa gilid ng kama at inayos ang sarili.

Pumasok si Josh.

Malungkot ang mukha nito.

"Jah. Pwede ba tayong mag usap?"

Nandito na siya sa bahay. Alangan namang hindi ko pa siya kausapin.

"Tungkol saan?"

Hinila nito ang bangko sa study table ko. Iniharap niya ito sa akin.
Umupo siya dito.

Magkaharap kami ngayon.

Nakatitig siya sakin.

Pakiramdam ko'y magcocollapse ako sa sobrang lalim nang tingin nyang yun.

"Tungkol satin." diretsong sagot ni Josh.

Tila ba nahigit ko ang aking hininga.

Samin?? Ano bang meron samin???

"Anong tungkol satin?" tanong ko.

Walang tungkol satin Josh. Wala.

I am just a mere friend. I can easily disappear in your life and hindi mo yun mamalayan.

Dahil kaibigan mo lang ako. Nothing more.

"I know you've been distancing yourself from me for a while now. Nararamdaman ko yun Jah." may tila hinanakit sa boses nito.

Oo. Dahil kailangan. Dahil yun yung tama.

Ayoko nang mas mahulog pa sa kanya. Wala din naman akong mapapala eh.
He can't love me back so I need to step back. Kahit kunti lang.

Yung may matira lang sakin. Kasi pakiramdam ko kaya kong ibigay sa kanya ang lahat dahil mahal na mahal ko siya. Love sucks.

"Pano kung oo?" malamig kong tugon.

He expected that answer pero pakiramdam ko nagulat pa din ito.

"W-Why??" Josh asked.

Nag iwas ako ng tingin.

Hindi ko alam kung paano ko siya sasagutin. I don't even know what to say. I can't make the exact reason why I had to be like this. I can't tell him the truth.

I can't tell him that I love him.

"Bakit J-Jah???" medyo gumagaralgal na ang boses nito.

Napapikit ako.

I don't want to see him like this.

"Dahil kailangan." I answered.

Nangunot ang noo ni Josh tanda ng pagtataka.

"What??" tanong nito.

Tumayo ako at pumunta sa may aircon. Medyo nilakasan ko ito.

"Kamusta kayo ni Cayla?" pag iiba ko sa usapan.

Napalitan ng inis ang pagtataka sa mukha nito.

"Don't change the topic Justin!" singhal nito.

He's mad.

Dumiretso ako sa kama. Umupo ako ng maayos dito at tinalukbongan ng kumot ang ibabang parte ng aking katawan.

"I hope you'll be good on your girlfriend." sabi ko habang hindi nakatingin sa kanya.

Sana maging matino na siya.

Napasabunot si Josh sa buhok nito.

"Fine! I'll be good if that's what you want." he said in frustration. "But please, wag mo na akong iwasan. Bumalik na tayo sa dati Jah." nagsusumamong sabi nito at lumapit sakin.

Hinawakan niya ang kamay ko.

Parang may kuryenteng dumaloy sa katawan ko dahil sa paghawak niyang yun.

Bakit ka ba nagiging ganto Josh? You can neglect me. I am nobody, bulong ko sa aking sarili.

How I wish I can hold his hands like this forever. Sa panaginip ko siguro.

Hinigit ko ang kamay ko mula sa paghahawak niya.

No.

I might not be able to hold myself if we stay like that.

"Umuwi ka na Josh." I said. "Gabi na. Baka malate pa tayo bukas." sabi ko sabay ayos ng higa sa kama.

He did sleepover here a lot of times. But I can't be with him right now. Hindi ko kaya.

I saw pain in his eyes.

Saglit itong napakuyom ng kamay at agad ring tumayo.

"You know your way out. Goodnight." sabi ko bago siya tinalikudan.

Wala akong narinig ng halos ilang minuto. Tanging malalim na paghinga lang niya ang namayani sa kwarto ko.

"Goodnight." halata sa boses nito ang lungkot.

Narinig ko ang pagbukas at pagsara ng pinto.

Niyakap ko ng mahigpit ang unan.

Hindi ko na nakayanan at bumigay na ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan.

I'm sorry Josh. I'm sorry.

Pero para din 'to sa ikabubuti ng lahat.

---