Chapter15(Unicode+Zawgyi)

110 8 2
                                    

လက်ထဲမှာကိုင်ထားတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်ရဲ့ပုံကိုကြည့်ရင်းတစ်ယောက်ထဲစိတ်ထဲကနေစကားတွေပြောနေမိတဲ့ကောင်းခန့်ရှိန်သာ

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

လက်ထဲမှာကိုင်ထားတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်ရဲ့ပုံကိုကြည့်ရင်းတစ်ယောက်ထဲစိတ်ထဲကနေစကားတွေပြောနေမိတဲ့ကောင်းခန့်ရှိန်သာ...

ငယ်....

မင်းကိုယ့်စီကနေထွက်ပြေးသွားပြန်ပြီလား.....

ဘာလို့လဲ..???

ဘာလဲ..ကိုယ်နွယ်နဲ့လက်ထပ်လိုက်တာကိုမခံမရပ်နိုင်တွေဖြစ်ပြီးကိုယ့်စီကနေထွက်သွားဖို့ကြံနေတယ်ဆိုရင်တော့ကိုယ်မင်းကိုကိုယ့်စီကထွက်သွားခွင့်မပြုနိုင်ဘူး...

ဇာတ်လမ်းကစတောင်မစရသေးဘူး...မင်းလေးဘက်ကနေအစကတည်းကအလံဖြူကိုယ့်ကိုပြနေပြီလား....

ကိုယ်ခွင့်မလွှတ်ဘူးနော်....လက်လည်းမခံဘူး...

ကိုယ်သိခဲ့တဲ့လွင်ပြင်ငယ်ဆိုတဲ့ကောင်လေးကလွယ်လွယ်နဲ့အရှုံးပေးတတ်တဲ့သူမဟုတ်ဘူး.....

မင်းကိုယ့်စီကထွက်ပြေးရင်တောင်ကိုယ်မင်းကိုမြေလှန်ပြီးရှာမှာငယ်....

ကိုယ်ရှာလို့မှပြန်တွေ့ရင်မင်းကိုကိုယ်တစ်ခုခုလုပ်မိလိမ့်မယ်ထင်တယ်...

မင်းအပေါကိုယ်ဆိုးဆိုးရွားရွားတစ်ခုခုမလုပ်မိအောင်ကိုယ်မင်းကိုထွက်မရှာခင်မင်းအသိစိတ်ဓာတ်နဲ့ကိုယ့်စီပြန်လာရင်ကောင်းမယ်ငယ်....

ကိုယ်မင်းအဖေကိုအရမ်းမုန်းတယ်...သူ့သားဖြစ်တဲ့မင်း...အမှန်တရားကိုသိသိရက်နဲ့ကိုယ့်အပေါကိုလှည့်စားရက်တဲ့မင်းကိုဆိုပြောမပြတတ်အောင်ကိုမုန်းတယ်...

မင်းကိုသတ်ပြစ်ချင်တယ်.....သေလောက်အောင်မုန်းတယ်...ဒါကြောင့်မင်းကိုယ့်လက်ထဲပြန်ရောက်လာတဲ့တစ်နေ့ကြရင်မင်းကိုဖြည်းဖြည်းချင်းသတ်ပြစ်မယ်....မင်းကိုမဟုတ်ဘဲမင်းစိတ်ဓာတ်နဲ့မင်းတန်ဖိုးထားတဲ့အရာတွေကိုကိုယ့်လက်နဲ့ဘဲတဆင့်ချင်းဖျက်စီးပြစ်မယ်...

SOUL(Completed)Where stories live. Discover now