PLUNDERER CHIC (COMPLETED)

CHAPTER SIXTY TWO

Early this morning, I remember that I am going somewhere with Clayd. I wasn't planning to bring Aze pero walang mag babantay sa kaniya kasi isinama ni Tita si Felix para mamili ng mga gagamiting ingredients para sa handaan.

Today's December 30, I am planning to visit Mr David. Clayd will fetch us and sasamahan niya kami.

It's been a week and so, pero simula ng dumating kami dito hindi ko pa na bisita ang puntod ni Mr David.

Na guguilty parin ako sa pagkamatay niya. If only hindi ko siya iniwan at hindi sinundan ang target, buhay pa sana siya ngayon.

"Mommy? Where are we going?" Aze suddenly asked after namin makasakay sa kotse ni Clayd.

"Where going to visit a special person who passed away." Sagot ko sa kaniya ang nginitian siya.

Tumango lang si Aze at napasulyap naman ako kay Clayd na may tipid na ngiti sa labi bahang nasa daan lang ang tingin.

I know, it was hard for them as well, after knowing what happened to Mr David, he is special to us after all... I bitterly smiled and itinuon ang atensiyon sa daan.

Bumili kami sa daan ng flower then agad na nagtungo sa cemetery where they buried Mr David. Si Clayd ang may dala kay Aze habang ako ang may dala ng mga bulaklak habang patungo kami sa puntod niya.

Clayd and Aze are just infront of me habang nakasunod ako sa kanila. They suddenly stopped kaya akala ko ay nasa puntod na kami ni Mr David... But the worst is... There is someone infront of them, nang tingnan ko kung sino sakto naman ang paglingon niya sa amin.

I remain plain and flat, showing no expression. While he was stunned to even open his mouth to greet us.

Naglakad ako habang nakatingin sa mga pangalan nakaukit sa puntod nang mga nadadaanan ko.  While Clayd and Aze ay nanatili lang sa kinatatayuan nila.

Then I saw Mr David's name infront of him. Hindi ko siya pinansin at tumingin lang sa pangalang nakaukit sa lapida.

I am here to see Mr David's grave not to meet someone isn't important. But it suddenly scares me since Aze with with us.

Naupo ako and I put the flowers beside his tombstone as I bitterly smile.

'I'm sorry Mr David, ngayon lang ako nakadalaw.'

Nagsimulang mamuo ang luha sa mga mata ko habang nakatingin sa pangalan niya.

'Merry Christmas and Happy New Year Mr David. I'm sorry, wala ako sa huling hininga mo, wala ako sa panahong dapat tinutulungan kita.'

Umihip ng malakas ang hangin kaya nadala ang buhok ko kasabay ang pagpatak ng luha sa mga mata ko.

'If only, if only tinulungan kita that time. If only hindi ako nakinig sayo at hindi sinundan ang kalaban. Hindi sana mangyayari ito, hindi ka sana mawawala, mahahanap niyo sana ako agad dahil ang galing mo eh, it will only take weeks and a month sure ako kahit anong pagtago ko, mahahanap mo ako.'

"Mommy..." I heard Aze voice and naramdaman ko ang paghawak niya sa balikat ko, kaya agad kong pinunasan ang mga mata at pisnge ko.

'Mr David, I want you to meet my son, Aze. Sana nandito ka para maka bonding niya, katulad ng oras na ibinibigay nina Blake sa kaniya.' hinawakan ko ang kamay ni Aze at ngumiti sa kaniya.

"Mommy? Why are you crying?" Malungkot na tanong niya at hinawakan ang muka ko.

"Nothing, baby." Sagot ko sa kaniya at nginitian lang siya. Malungkot siyang tumingin sakin at yumakap.

I bitterly smiled again and embraced my son.

"I didn't know you're here." I heard Clayd suddenly said. Then naalala ko ang lalaking naabutan namin dito.