FOR YOU •Mafia Secret Agents•(Black Agents' Zumi)

Chapter Thirty-Five

Zumi's POV

"Sige Zumi,mauna na kami ah?" Sabi ni Kuya Nash pagkatapos niya akong ihatid sa room namin.

Pagkatapos nila akong samahan sa locker's room ay sila naman ang nagpasama sa'kin sa boy's room dahil maliligo daw muna sila kaya naghintay muna ako sa kanila sandali bago nila ako inihatid sa room.

"Sure."

"Mamaya huh? Wag kang aalis ng hindi ako kasama." He said like as if he's really my big brother.

"Yes sir."

He chuckled and then pat my head.

"Good girl." Sabi niya at ngumiti.

"See you later Zumi my labs!" Hirit ni Deen.

"Ang ganda mo talaga! I can't take my eyes off you my princess.." Leevie said as if he's dreaming.

"Bye beautiful,i hope to see you around PU everyday." Si Evan.

"See you around my queen." Hindi inasahan na kukunin ulit ni Renz ang kamay ko at halikan kaya medyo nagulat parin ako. "Sana lang ay payagan na ako ni Delos Reyes na ligawan ka kasi feeling ko talaga natamaan ako ni kupido eh!"

Napangiwi ako sa sinabi niya at sa biglang pagbatok ni Kuya Nash sa kanya.

"If you want to fool around,wag mong madamay-damay ang kapatid kong gunggong ka!" Inis na usal ni Kuya Nash.

"Napaka-strikto talaga nitong si Bro. We're just appreciating your sister's beauty."

"Kahit na! Tss... Zumi,we need to go. See you later."

"See you later too Kuya Nash."

He pat my head again before he left. I sighed before finally entering our class room. Wala pa si Traiven kaya naupo muna ako sa upuan ko.

There's still time kaya mas gugustuhin ko sanang matulog. Pero, biglang dumating ang teacher namin at tinawag ako.

"Yes Ma'am?"

"Pinatawag ka ni Mr. Pruediver,nasa garden siya."

Tumaas ang kilay ko.

"The father or the son?"

"The son."

Walang modo. Teacher pa talaga ang inutusan. Tch.

Tinanguan ko lang si Mrs. Estrada at lumabas na ng room. Dali-dali akong naglakad papunta sa garden.  I'm excited to see Traiven,pero nawala iyon ng pagdating ko doon ay sakto ring pagyakap ni Jelene sa kanya.

Eto ba ang pupuntahan ko?

Fuck.

"Why were you calling me?"

Dali-daling napahiwalay si Traiven kay Jelene at nakapikit na humarap sa'kin.

"Who told you to pay my bil—" naputol ang sasabihin niya ng ibukas niya ang mga mata niya at tumitig sa'kin na parang hindi makapaniwala kung ako ba talaga ang nasa harap niya o hindi.

I saw the desire that crossed his eyes that's why i can't help myself to smirk.

"What is it again?" I ask him as I cross my arms in front of my chest.

Inis na napatingin sa'kin si Jelene.

Oh bitch,did I interrupt your moment?

"W-who the hell told you to pay my b-bills?" Nahihirapan niyang tanong sa'kin at pumikit ulit habang hinihilot ang sintido niya.

"No one. I just want to pay it."

Hindi siya nagsalita bagkus ay pinagpatuloy niya ang paghilot sa sintido niya na para bang sobrang sakit niyon.

"If you don't need anything from me. I'll leave right now."

Tumalikod ako at humakbang paalis pero hindi pa ako nakakalayo ng magsalita siya ulit.

"Who the fuck told you to wear that fucking uniform?"

My left brows shot up. I smirked as i flipped the tip of hair.

"Didn't you remember? The teacher." I said and I didn't bother to face him because I'm hiding my smile.

I just can't help it.

"Damn."

"Well, I'll leave now if you don't need anything from me anymore."

Kaagad na akong umalis dahil mahirap supilin ang ngiting kanina pa gustong kumuwala. Ibang-iba talaga ang epekto ni Traiven sa'kin.

*

"Why do you keep on following me?"

Alam kong naiinis na siya dahil kanina ko pa siya sinusundan. Pero talagang hindi ako titigil hanggang hindi siya pumayag na makipag-usap sa'kin.

"Please Traiven.... I want to talk to you."

Kulang na lang lumuhod ako dito sa harapan niya eh.

"I'm fucking hungry so step aside so that I can get my order."

Agad akong tumabi sa daraanan niya ng ma-gets ko kung bakit kanina pa siya naiinis sa'kin. Magi-isang linggo na ako kakahabol sa kanya pero waepik parin.

Talagang matigas na ang puso at pasya niyang ayaw na niyang makipag-usap sa'kin.

"Here. I cooked this for you." Saad ko at tinulak papalapit sa kanya ang plastic container na may lamang caldereta.

Bigla namang dumating si Jelene na may dalang dalawang plastic container na naglalaman ng afritada at lechon paksiw.

"Here Traiven. You need to fill your tummy,dahil alam kong may practice kayo mamaya."

"Hey Bro! Hey,my dear sister!"

Liningon ko si Kuya Nash na kakadating lang at may dalang isang tray ng pagkain. Tumabi siya sa'kin at hinalikan ako sa cheeks.

I gave him a small smile before turning my gaze to Traiven, who's eating Jelene's foods. Hinayaan niyang nakabukas lang ang dinala kong pagkain para sa kanya kaya hindi ko maiwasan na manubig ang mga mata ko at hinila pabalik ang plastic container.

Gutom ako pero hindi ko na iyon naramdaman dahil sa sakit na lumukob sa buong pagkatao ko. I woke up early everyday to cook a food for Traiven pero palagi niya iyong nire-reject at mas piniling kainin ang mga dala ni Jelene.

Hindi na rin ako kumakain ng agahan dahil mas inuna kong paglutuan siya. Kuya Nash's always worried but I assure him that I'm okay.

"Kuya Nash oh,sayo na lang..." Mahina kong saad at binigay kay Kuya Nash ang pagkain bago tumayo at binitbit ang bag ko.

"Where are you going?" Na-alarmang tanong ni Kuya Nash.

Mabuti pa si Kuya Nash eh,worried. Si Traiven, parang wala lang sa kanya.

"Library." My voice are shaking kaya mas mabuting umalis na ako kaagad bago pa ako umiyak sa harapan nila.

"Zumi,mamaya na. Ilang araw ka ng walang kain eh,tapos kanina hindi ka kumain dahil mas inuna mong magluto nito. Baka magkasakit ka niyan, I don't want that. Come on,you need to eat first."

Imbes na makinig ay tumalikod ako, "No Kuya Nash. I'm full,so don't worry about me." Pilit kong pinatatag ang boses ko dahil ayaw ko talagang umiyak sa harapan nila.

"I'm going." Paalam ko at agad na umalis.

Leaving the three of them in their table.

Nang makatapak ang paa ko sa exit ng cafeteria ay may humawak sa balikat ko kaya napatingin ako sa may-ari nun,only to see a smirking Jelene.

"Bakit kasi hindi ka na lang sumuko?" Nakangisi niyang tanong.

I can't help but to roll my eyes.

"Surrendering is not on my vocabulary. So leave me the fuck alone."

Iwinaksi ko ang kamay niya kaagad na umalis. Kainis! Papansin,porket alam niyang mas pinipili siya ni Traiven ngayon ay napaka-komportable na niya. Sarap iumpog sa bato at sabihing hindi pa ako sumusuko. Dahil hinding-hindi ako susuko.

Yes, that's right. Don't surrender. Dahil ang sumusuko ay laging talo.