Suddenly Reincarnated(RS#2)

CHAPTER 2; Invitation

CHAPTER 2

Apple Point Of View

Nakasimangot akong naka tingin sa kalangitan, pagabi na pero wala parin akong mahanap na matutuluyan. Hindi ko naman kilala ang mga naninirahan dito at nauuhaw narin ako, gusto konang uminom ng tubig.

Napatingin naman ako sa kaharap kong bahay ngayon, ang ganda ng design nito at hindi naman ito masyadong malaki pero nasisiguro kong mayaman ang may ari nito basi sa design niya mukhang mamahalin.

Tumingin naman ako sa malaking gate dahil may nagkokompulan roon, para silang nag papanic? Bumuntong hininga muna ako bago pumunta sa direksiyon na 'yon. Dapat kong kapalan ang mukha ko dahil nauuhaw na talaga ako. Hindi naman bawal ang paghingi ng tubig diba?

“Hello po, pwedeng magtanong? Pwede pobang humungi ng tubig?”tanong kosa isang lalakeng naka harang sa malaking gate, tumingin naman siya sa'kin at biglang nagulat na para bang nakakita ng multo. May nakaka gulat ba sa mukha ko?

Nagulat naman ako ng bigla siyang lumuhod sa aking harapan.....and he's trembling of fear. So ngayon nakakatakot nako?

“Salamat naman at bumalik kana Lady Mapple.”ani nito habang nanginginig and wait a minute, did he just call me Lady Mapple? Ako ba kausap niya or 'yong nasa likod ko?

Bahagya akong tumingin sa aking likuran pero wala namang tao, tumingin din ako sa paligid pero wala naman talagang tao ehh?
“Ahhmm, kuya ako poba ang kausap ni~”hindi ko naman natapos ng may biglang sumigaw sa loob ng gate.

“Who's that den~”hindi naman natapos ng pagsasalita ang isang ginang ng bigla siyang napatingin sa'kin. Nagulat naman ako ng bigla nalang siyang sumigaw at lumapit sa'kin sabay yakap. Halos hindi nako maka hinga.

“Ohhh god Apo!, Pinag alala moko ng subra.”napatulala naman ako sa sinabi niya ng humiwalay siya ng yakap sa'kin. Did she just call me Apo without knowing na wala akong Lola?

“Ahh sorry po pero wala po akong Lola at hindi ko po kayo kilala.”ngumiti ako ng peke rito pero nagulat nalang ako ng bigla siyang umiyak.

Taranta namang lumapit 'yong mga babae sa kanya pati 'yong lalake na naka harang sa gate kanina.
“Shshhshs, tahan na Madam Dotch.”pagtatahan nila sa matanda na parang bata na umiiyak ngayon.

Nagulat naman ako ng bigla siyang lumuhod at humawak sa aking paa, bigla naman akong nataranta at pinigilan siya.
“Ano pong ginagawa niyo?”tanong ko rito habang pilit siyang pinapatayo. Diyos naba ako para luhodan?

“Mapple Apo!, Wag kang ganyan please. Papaaralin na kita sa Serenity Academy basta wag mokong iwan!”iyak niya, para namang may pumipiga sa puso ko habang tinitingnan siya. Pero nag tataka lang talaga ako, anong ibig niyang sabihin?

“Ahh tumayo na po kayo diyan, sa tutuo lang po hindi ko talaga kayo kilala.”i honestly answer on her. Napatigil naman siya at tumingin sa'kin para bang sinusuri niya na nagsiseryuso ba ako. Pero bigla nalang siyang umiling-iling.

“Hindi Mapple, ako ito ang Grandma Dotch mo.”sa pagkakataong ito tumayo na siya at biglang hinaplos ang aking mukha.

“Mapple Apo, please stop pretending that you don't know me.”pagsusumamo nito pero umiling lang ako, bigla naman siyang umiyak uli at napatingin sa dala kong basket.

Napatigil naman siya at biglang kinuha ang lamang mansanas rito at sinuri ito ng masinsinan. Nagulat naman ako ng bigla nanlaki ang mata niya at tumingin sa'kin.

“Ohhh god Mapple, Did you eat a poison apple?”tanong nito sa'kin habang naka tingin sa mansanas.

“Hi~”hindi ako natapos ng bigla niya akong unahan.