Suddenly Reincarnated(RS#2)

CHAPTER 3; Serenity Academy

CHAPTER 3

Apple Point Of View

“Mag ingat ka Apo,”napangiti naman ako ng bigla niya akong niyakap. Mamiss korin 'tong si ginang.

“Mag ingat din po kayo grandma.”sabi korin dito at humiwalay sa yakap niya.

Nandito kami ngayon sa daungan ng barko papunta sa Serenity Academy, and you're right! Pinayagan ako ni ginang Dotch, nag drama pa kami bago ako pinayagan. Hindi ko naman siya pinilit pero sabi ni Brethany ay pagkakataon kona 'tong makakilala ng bagong kaibigan at mga maharlikang tao. At iilan lang din ang mga taong merong invitation card dahil pinipili lang nila ang binibigyan nito. Kapag walang kang invitation at gusto mong mag aral doon ay kailangan kapang isalang sa isang laban para maka pasok ka sa Academia'ng 'yon, kaya swerte daw ako dahil binigyan ako ng invitation at dapat na hindi ko 'yon sayangin dahil may maraming tao ang naghahangad na maka pasok roon. And beside pa diyan, wala rin akong magawa sa bahay ni Mapple ang katawan na pinasukan ko at sobrang boring ng buhay ko halos masaminto na ako dahil palagi akong tulala at walang magawa. Kaya napagpasyahan ko nalang na mag-aral sa isang hindi ko kilala na paaralan para may exiting naman na mangyari sa aking buhay.

At ito nanga para payagan ako ni grandma ito lang naman ang mga kadramahan namin.....

• • •

“Brethany bat parang kinakabahan ka ata? Diba ako dapat 'yon?”bulong ko rito, napatingin naman siya sa'kin ay bumulong rin.

“Kinakabahan lang ako dahil, alam kong hindi ka papayagan ni Madam Dotch pero wag kang mag alala, magiging best actress ka ngayon.”bulong rin niya sa'kin. Napatango naman ako ng mahina. Hindi konga alam kong bakit sinusunod ko ang mga kabaliwan niyang utos.

Napatingin naman kami sa harap ng tiningnan kami ni ginang Dotch, tapos na siguro niyang basahin 'yong sobre.
Bigla naman akong kinabahan dahil sa titig niya.

“Sigurado kaba rito Apo?”tanong niya, tiningnan ko naman si Brethany at sininyasan niya akong tumango. Sinunud ko naman 'yon at mahinang tumango.

“Masyadong dilikado Apo, hindi kita papayagan kahit lumayas kapa.”seryuos nitong sambit kaya nakurapkurap kaming dalawa ni Brethany.

“Pero Madam Dotch, ito na ang pagkakataon niya para maging bayani. At sayang rin kong babaliwain nalang natin ang sobre na 'yan. Maraming mga tao ang naghahangad na maka tanggap ng ganyang sobre at swerte nga si Lady Mapple dahil nabigyan siya ng ganyan.”mahaba niyang paliwanag. Tumingin naman sa'kin si Brethany at sinyasan akong lumuhod at umiyak.

Nakurapkurap naman ako. As in papaiyakin niya ako? Pero ang boring din naman kapag wala akong magawa sa bahay at buhay na ito. Tumango ako ng mahina at biglang lumuhod, nagulat naman si ginang Dotch sa ginawa ko.

“Lola, ito po ang hinihintay kong pagkakataon na maka pasok sa ganoong paaralan. Payagan niyo na po ako.”pagsusumamo ko rito at humikbi tapos umiyak. Parang ang galing konang omacting?

Lumapit naman siya sa'kin at niyakap ako.
“Wag kanang umiyak Apo, sige papayagan na kita pero sa isang kondisiyon.”napatigil naman ako sa pag-iyak at tumingin sa kanya.