Pagpasok ko sa kuwarto ni Hercules ay naabutan ko siyang nakaupo sa kama niya habang nakatalikod sa'kin.
Nilapag ko muna sa maliit na table niya at hinawi ang kurtina para mabuksan ang sliding door. Binuksan ko iyon at agad na dumampi sa balat ko ang hangin.
"Your food is here, Hercules," ani ko sa kaniya at nilapag sa table ang tray na may lamang pagkain. Nilapitan ko 'to at hinawakan ang braso niya.
Napataas naman ang kilay ko ng mag angat ito ng tingin habang nakanguso. "Anong nginu nguso mo?"
"W-Wala," he answered. Napailing nalang ako dahil sa inaasal niya.
"Halika na, pumunta kana sa balcony naro'n ang pagkain mo. You need to eat a lot para bumalik ang lakas mo," I said to him. Hinawakan ko ang braso niya para makatayo.
Nakahinga naman ako ng maluwag ng makaupo na siya. "Kumain kana."
"Subuan mo'ko," sabi niya.
"Nadulas ka lang, hindi naman nadamay ang mga kamay mo," sarkastikong sabi ko sa kaniya.
"Then, I won't eat." Napabuntong hininga nalang ako. Umalis lang ako nagkakaganito na naman siya.
"You need to eat, Hercules. Nag-aalala sa'yo ang mga magulang mo kapag hindi ka kumain," I said to him.
"Ikaw? Hindi ka rin ba mag-alala kapag hindi ako kumain?" Napaiwas naman ako ng tingin dahil sa sinabi niya.
Kahit hiwalay na tayo ay merong pag-aalala pa rin sa'kin. "S-Sympre kaya kumain kana."
"Feed me, Talitha. Feed me like you always do," nanghahamon na aniya sa'kin.
"Akala mo ba, hindi ko napapansin ang pag-iwas mo sa'kin, Talitha? Na aksidente lang ako pero hindi ako tanga," aniya. "Please... What's our problem, baby?"
Napaatras naman ako ng akma niya akong hahawakan. May problema, Hercules. Ang problema ay hindi ka makaalala at hindi mo naalala ang nangyari four years ago.
"Walang problema, Hercules."
"Then why didn't call me babe, that's our endearment."
"May mga bagay na kelangan iwasan at hindi na puwedeng ibalik, Hercules. Kelangan kong dumistansiya sa'yo dahil hindi naman kita asawa." I saw his eyes widen and his lips twitch.
Alam kong nagulat siya dahil sa sinabi ko. Kahit ako rin ay nagulat dahil nasabi ko 'yon. Mabilis ko siyang tinalikuran at hindi siya nililingon.
Mabilis akong bumaba sa hagdan. Nadaan ko pa si Tiya Susan na ngayon ay paakyat. Patakbo akong lumabas ng mansion. Napatigil naman ako sa pagtakbo ng makita ko ang sasakyan nila Ylona, ang mga magulang ni Hercules.
Hindi ko 'yon pinansin at iniwas ang tingin ko ro'n. Napahilamos nalang ako sa mukha ko habang napapadyak. Hindi ko alam kung bakit nasabi ko 'yon.
