Hindi ko alam kung anong oras kami nakarating sa La Consalacion. Tinigil na lamang nito ang sasakyang sa harap ng bahay ni Caitlin.
Kaagad akong bumaba para kunin ang gamit ko sa likod. Narinig ko pa ang buntong hininga nito ng bumaba ako sa kotse.
Hindi ko pinansin iyon.
Bago pa nito makuha ang mga gamit ko ay nakuha ko na ang gamit ko. Hindi ko alam kung ako ba ang preoblema siya. Dahil sa maliit na bagay pinagaawayan namin yon.
May kasalanan din naman ako.
Pinipilit ko siya sa ayaw niyang gawin. Ay iyong kausapin niya ang kaniyang Ina.
Hindi ko kasi inaakalang gagawin niya iyon para sa akin. Ang kalimutan niya ang kaniyang pamilya para sa akin.
"Hey, are you okay?" Napaigtad ako nang magtanong sa akin ito. Nasa harapan ko na siya habang nag-aalalang nakatingin sa akin.
Ang gaga ko talaga minsan!
Lagi kog napaparamdam sa kaniyang hindi kami pwede. Hindi dapat kami para sa isa't isa. Na mas may karapat dapat na babae para sa kaniyapero sa tuwing pinaparamdam niya sa akin na ako lang.
Hindi ko maiwasang masaktan lalo't na sasaktan ko ang damdamin niya na hindi ko naman dapat gawin. Habang nakatingin ako sa kaniyang mga mata ang pag-alala dahil sa 'kin.
Mabilis na yumakap ako sa kaniya. Tila nagulat naman siya sa ginawa ko pero yumakap din naman siya pabalik sa akin.
"I'm sorry," I uttered.
Bumitaw siya sa pagkakayakap sa akin. He smiled at me and kissed my forehead.
"I'm sorry too. I just want to talk about them. I already said to you that I want to start a new life with you. I don't want to happen again. If I talk my mom again... baka hindi ko na alam ang gagawin ko... " he stopped for a moment.
"Tuwing naalala ko ang ginawa niya sayo, sa atin. Nasasaktan ako, Talitha. Napabayaan kita... Akala ko magiging maayos ang lahat dahil maayos kayo ni Mommy... pero hindi pala. Nawala ang anak natin... Nagkalabuan tayo hanggang sa hindi na naayos ang relasyon nating dalawa."
After the confession he said that. I felt guilty because of what I did to him. Pinilit ko siya. Nagkaroon ako ng kasalanan sa kaniya.
"Sorry! I'm sorry, Hercules!" paulit ulit kong paghinga ng tawad sa kaniya. Hindi ko na namalayang umiiyak na ako dahil sa mga nasabi niya.
Tama nga siya. I think we need to start a new life.
Nagkaayos kaming dalawa. Sabay kaming pumasok sa bahay ko, namin.
Kasama ko si Caitlin dito sa bahay pero pumupunta lang siya rito para samahan ako at bisitahin ang anak ko.
May sariling bahay si Caitlin malapit sa resort kaya hindi na siya mahihirapang pumunta sa trabaho niya. Pero papunta sa amin ay malayo kaya kailangan pang sumakay ng tricyle.
Inayos muna namin ang bahay bago kukunin mamaya si Hero kay Caitlin. Gustong gusto ko na siyang mahawakan muli. Pero dahil sa mga nangyari sa amin sa mga nakalipas na buwan ay hindi ko mapuntahan ang aking anak o matawagan lamang.
Pasado alas tres ng hapon nang matapos kami sa pag-aayos sa bahay. Medyo nagkakaroon na ng alikabok dahil sa hindi ko pagliinis dito.
Hindi na naming namalayan ang oras dahil inabala namin ang oras sa pag-aayos. Hindi ko pa pala na nakakausap si Caitlin nakauwi na ako rito.
I text her after we clean the house.
Caitlin:
Hi! Nasa La Consalancion na ako. Nandito ako sa bahay. Dalhin mo din si Hero.
Nilapag ko na ang cellphone ko sa kabinet at saka tinungo si Hercules saa kusina. Nagluluto na ito dahil sinabi ko sa kaniyang papupuntahin ko rito si Caitlin kasama ang anak namin.
