They say if you love someone you will fight for his love... pero sa kaso naming dalawa, hindi na namin kayang ipaglaban ang pagmamahal naming dalawa.
Ylona is right. I should distance myself from him because in the end ako lang ang masasaktan sa aming dalawa.
Pero itong puso ko na pilit gustong i-distansiya ang sarili ay hindi ko magawa.
Kahit paulit-ulit kong itanggi sa sarili ko na hindi ko na siya mahal pero itong puso ko ay siya ang isinisigaw.
Tanga na ako kung itatanggi ko pa sa sarili na hindi ko na siya talaga mahal pero kaibahan ang sinasabi ng puso ko.
I'm still in love with him and it will never ever change...
Hindi na ako bumalik sa opisina niya dahil alam kong naroon pa ang nanay niyang mahadera.
Sa canteen ako nagtungo at naghintay roon. Bumili ako ng pagkain habang hinihintay ko siya.
Isang oras din akong nasa canteen nang mapagdesisyunan kong magtungo na sa kaniyang opisina.
Sigurado akong wala na roon ang ina niyang mahadera. Kahit pinipilit kong makipaglapit at respetuhin siya ay napipilitan akong sagutin siya dahil sa mga panglalait niya sa akin dati.
Tiniis ko iyon kasi nanay pa rin siya ng dati kong asawa pero ngayon na hindi na ako parte sa kanilang mundo ay naroon pa rin ang masasakit na salita niya sa akin.
Hindi ko pinansin ang mga empleyadong nakatingin sa akin at diretso-diretsong nagtungo sa elevator.
"M-Ma'am, dapat po sa private elevator kayo sumakay," one of the employee said.
Natigilan ako dahil sa kaniyang sinabi kapagkuwan ay ngumiti rin.
"Hindi na... dito na lang ako sasakay," sagot ko.
Mas gusto kong sumakay roon kay sa private elevator niya, hindi naman ako ang may-ari nito para sumakay roon.
When I got to the 45th floor, I immediately got out of the elevator. Natigil ako sa paglalakad ng makita ko si Hercules na palakad-lakad habang ang kaniyang mga kamay na sa kaniyang bewang.
Napakunoot ang noo ko. Tapos na ba ang meeting niya at narito na siya?
"Hercules," mahinang tawag ko.
Mabilis na napatingin siya sa akin. Salubong ang kaniyang kilay habang nakatingin siya sa akin at tila may ginawa akong masama sa kaniya.
Inilang hakba niya lang ako bago napalapit siya sa akin.
"Where did you go?" Galit ang tono ng boses nito.
Napanguso ako. Ano bang ikinagagalit niya, ah? Kumain lang naman ako sa canteen dahil nagugutom ako at lalong lalo na dapat akong umalis dahil baka puro lait lang ang matanggap ko sa Ina niya.
"Kumain ako sa canteen," sagot ko at umiwas nang tingin.
"My secretary told me about what happened earlier," he said.
I quickly looked again because of what he said. Did he told what happened? He must have heard what Ylona told me.
"Wala iyon... Tara na nga, saan mo ba gusto pumunta?" Pag-iiba ko sa usapan.
Dahil kapag patuloy namin pag-usapan iyon ay baka mapunta lang sa pag-aaway.
Narinig ko ang kaniyang buntong hininga kaya napatingin muli ako sa kaniya. Titig na titig ito sa akin kapagkuwan he smiled a little bit.
"Let's go. Where going somewhere," he said and held my hand.
I just drifted to him while he held my hand. I had no idea where we were going so I just let him hold my hand as we walked.
