Tahimik ang buong biyahe naming dalawa ni Hercules. Matapos ang nangyari sa hospital ay walang imik kaming sumakay sa kotse patungo sa mansion.
Mabuti na rin at hindi siya nagtanong sa akin pero alam kong gustong gusto niyang magtanong. Sa mukha palang niya ngayon na nakasalubong ang kilay at bahagyang nakanguso ang labi nito.
Nauna akong bumaba sa kaniya pagdating namin sa harap ng mansion. Tumingin ako sa kaniya ng akma siyang baba kaya mabilis na inalalayan ko siyang makatapak sa sahig.
I swallowed when we both stared at each other. Mabilis akong nag-iwas ng tingin sa kaniya at tumingin sa entratada ng pinto nang mapansin ko si Tiya Susan na naglalakad patungo sa amin. Nakakunoot ang noo niya habang nakatingin sa aming dalawa.
"Talitha, ayos ka lang ba?" Tanong niya nang makalapit siya sa amin.
Tumango ako sa kaniya. Ngumiti siya at tumingin kay Hercules na kanina pa pala kami tinitignan.
"Senyorito, alalayan ko na po kayo." Akmang lalapit si Tiya ng pigilan niya siya nito.
"No. Talitha, will take care of me," malamig na sagot niya.
Tumingin sa akin si Tiya Susan kaya tumango nalang ako sa kaniya para tapos na kaagad ang usapan. I quietly led him to his room.
Nang mai-upo ko siya sa sofa sa kuwarto niya ay kaagad akong lumayo sa kaniya. I saw his brows arched because of what I did but I ignored it.
"Kumain kana ba? Maghahanda lang ako ng makakain mo," aniya at tinalikuran na siya pero natigilan ako dahil sa tanong niya.
"Why are you together with that man, Talitha?" Malamig na tanong niya.
"Hindi ko rin alam, Hercules... Hindi sinasadyang pagkikita lang ang nangyari ang kanina." Ayan ang gusto kong sabihin sa kaniya pero hindi ko magawa.
Instead of answering him, I quickly left his room to prepare him something to eat. Kahit masakit ang ulo ko ay bumaba pa rin ako para paghandaan siya.
Hindi ko siya puwedeng pabayaan dahil sa tatlong buwan na narito ako ay responsibilidad ko siya... Aalagaan ko siya hanggang sa matapos ang tatlong buwan.
Naabutan ko si Manang Susan na naghahanda ng pagkain. Kaagad niya akong napansin kapagkuwan ay ngumiti siya sa akin.
"Kumusta ka? Ayos ka lang ba? Nakita ka nalang ni Hercules sa sahig na walang malay," she said.
Napabuntong hininga nalang ako dahil hindi ko alam ang isasagot sa tanong nila.
"Anong niluluto niyo, Manang?" Pag-iiba ko sa usapan at tila napansin naman niya iyon kaya napailing nalang siya sa akin.
"Inihahanda ko ang dinner niyong dalawa ni Senyorito." Tumango ako bago ako naglakad patungo sa kabinet kung nasaan nakalagay ang mga plato.
Napatigil ako sa paglapag ng plato nang tumunog ang phone ko na nasa bulsa ko. Kaagad kong kinuha iyon at nang makita ko ang pangalan ay tumingin ako sa gawi ni Manang Susan.
I decided to answer the call in the living room. I hastily left the kitchen and went to the living room.
Sinagot ko iyon at isang matinis na tawa ng isang bata ang nabungaran ko.
"Nanang!" Bahagyang tumawa ako dahil nabubulol pa ito habang nagsasalita.
"Hello, baby ko. Nasaan ang nanang Caitlin mo?" Tanong ko sa kabilang linya
Hindi ito nagsalita pero narinig ko ang boses ni Caitlin sa kabilang linya, kausap nito si Hero.
"Si Nanang Tali mo ba 'yan?" Rinig kong tanong niya kay Hero.
