2.Bölüm~

1K 112 93
                                    

İyi okumalar~
_________________

Vücudumu oynatmaya dermanım bile yokken gözlerimin hâlâ kapalı olduğunu anlamıştım

Ne olmuştu bana?

Yavaş yavaş gözlerimi açarken beyaz bir tavanla karşılaşmıştım. Gözlerim kamaşırken tekrardan kapatmış yutkunarak gözlerimi aralamıştım.

Nerdeydim ben?

Gözlerimle etrafı taramaya başlarken kısa bir süre içerisinde hastanede olduğumu anlamıştım. Bütün yaşadıklarım aklıma teker teker dolarken bir kaçkere öksürmüş yerimde dikleşmeye çalışmıştım.

En son arabayla eve doğru giderken kaza yaptığımı ve ambulansın sesini hatırlıyordum gerisi ise uzun bir sessizlik...

Yutkunarak etrafıma bakmış yatağın yanındaki düğmeyi bularak basmıştım. Muhtemelen bir kaç dakika sonra birkaç hemşire ve bir doktor burda olacaktı o yüzden geriye yaslanarak büyük bir iç çekmiştim

Ne zamandır burdaydım?

Aklımda milyonlarca soru vardı ve ben hepsini öğrenmek istiyordum bu gibi şeyleri daha çok düşünmeye başlarken odanın kapısı açılmış içeriye bir doktor girmişti. Yerimde dikleşmeye çalışırken doktor konuşmuş

"Oh sonunda uyanmışsın bay Han"demişti. Kaşlarım iyice çatılırken boğazımı temizleyerek pütürlü çıkan sesimle konuşmuş

"Ne zamandır yatıyorum?"demiştim. Doktor gülmüş yanıma yaklaşarak beni kontrol etmeye başlamıştı gözlerime bakmış kan değerlerime bakmış kısaca beni ufak bir muayeneden geçirmişti. Ardından dikleşerek

"Bir hafta oluyor"demişti. Gözlerim anında açılırken konuşmuş

"Bir hafta mı?"demiştim. Doktor kafa sallamış

"Evet bay Han bir haftadır misafirimizsiniz"demişti. Ne ara bir hafta olmuştu ki? Oysa ben olanları dün gibi hatırlıyordum... Doktor elindeki suyu bana uzatırken tekrardan konuşmuştum

"Doktor bey telefonunuzu kullanabilir miyim?"demiştim. Karşımdaki doktor anında onaylamış cebinden telefonu çıkartırken gülümseyerek

"Buyurun tabikide"demişti. Elindeki telefonu alırken hızla ezberlediğim numarayı yazmış çalmasını beklemiştim ama beklemediğim birşey ile karşılaşmıştım

"Böyle bir numara kullanılmamaktadır-"

Kaşlarım anında çatılırken telefonu kapatmış doktora dönmüş konuşmuştum

"Doktor bey acaba hiç ziyaretçim oldu mu?"demiştim. Karşımda ki doktor düşünür gibi yaparken konuşmuş

"Oh evet bir tane kız geldi onun yanına sizin bilgilerinizi vermek için gidecektim ama beni tersleyip sizi tanımadığını sizinle bir ilişkisinin olmadığını söyledi sonra gitti"demişti.

Kaşlarım hızla çatılırken konuşmuş

"Nasıl bir kızdı ismini falan söylemedi mi?"demiştim. Doktor konuşmuş

"Hayır ismini söylemedi. Orta boylu kahverengi saçlı iri gözlü beyaz tenli bir kızdı"demişti. Duyduklarımla yutkunamaz hale gelirken tarif ettiği kişinin Minseo olmamasını istemiştim. İnanmak istememiştim.

Böyle birşey olamazdı değildi mi?...

Gözlerimi doktordan kaçırırken konuşmuş

"Teşekkür ederim"demiştim. Karşımdaki doktor gülmüş

"Oh sorun değil bu arada gayet iyi görünüyorsun bir hafta güzelce dinlenmiş gibi duruyorsunuz ha? İstediğiniz zaman taburcu olabilirsiniz bay Han"demişti. Sadece kolum alçılıydı ve yüzümde birkaç yara izleri vardı onlarda beyaz bantla bantlanmıştı. Kendimi de gayet dinç ve diri hissediyordum ama şu an tek düşündüğüm şey Minseo'ydu neden ziyaretime gelmemişti üstelik telefonuna ulaşılamıyordu başına birşey mi gelmişti?

TİGER LEE -MinSung-Where stories live. Discover now