İyi okumalar~~
___________________
Ortalıkta ambulans sesleri yankılanırken küçük çocuk elinde en sevdiği ayıcığıyla ayağa kalkmıştı. Ambulansın sesini duyabiliyordu ama göremiyordu etrafına bakmış ormanlık alandaki yolun üzerinde olduğunu anlamıştı. İlk önce kaza yapan ters dönmüş arabaya ardından ise koca sessiz ıssız ışıksız upuzun yola bakmıştı.
"Anne Baba nerdesiniz?"diyerek elindeki ayacıkla yürümeye başlamıştı. Gözleri dolarken ormandan gelen kurt uluma sesleriyle daha çok irkilmiş bu sefer koşarak
"Anne! Baba! Nerdesiniz çok karanlık korkuyorum!"demiş arabanın arkasına doğru ağlayarak koşmaya başlamıştı. Ardından gözüne takılan babasıyla tekrardan bağırmış
"Anne! babam yerde yatıyor kalkmıyor nerdesin!"
"Baba hadi kalk! Çok karanlık korkuyorum!"
"Baba~ hadi uyan"
Feryatlarını elindeki ayıcıkla ağlayarak söylemeye başlamıştı ama o koskaca ıssız yolda o çocuğu duyabilecek kimse yoktu.
Birden gözüne gelen sarı ışıkla bağırmış
"Yardım edin lütfen!"demişti. Ardından ise karşısında dizilen bir sürü takım elbiseli adam görmüştü. Ağlamaya devam ederken elindeki ayıcığı sıkmış burnunu çekmişti. Tabi aynı zamanda yerde cansız bir şekilde yatan babasını sallamayı da kesmiyordu birden duyduğu sesle takım elbiseli adama doğru kafasını çevirmiş bağırarak ağlamaya başlamıştı.
"Asıl ölmesi gereken ölmemiş öldürün!"diyerek bağırmış karşısındaki çocuğun gözlerini sıkıca kapatarak ayıcığını sıktığını görmüştü ardından ise gülerek bağırmış
"ATEŞ!"
Hani derler ya 'Her zorluk mutluluğa giden bir basamaktır' diye bu cümle benim için geçerli değildi...
Benim attığım her basamak zorluğa doğru çıkıyor içinden çıkılmaz bir hal alıyordu. Üstelik hayatımda çocukluğumdan beri mutluluğa dair olan en ufak bir belirti yoktu. Benim hayatımda 'mutluluk' kelimesi yoktu ki zaten var olan inancım da gitgide azalmıştı.
Gördüğüm rüyayla yerimden sıçrayarak kalkmıştım. Gözlerimi acamazken birinin bağırmasıyla kendime gelmiştim.
"Kalkın hadi!"
Kapıya vuran gardiyanla yüzümü buruştururken gözlerimi aralamış karşımda hatta tam dibimde olan Seungmin'le yerimden hızla kalkarak doğrulmuştum.
"Oh iyimisin kötü birşey görüyor gibiydin ağzının içinde birşeyler geveleyip durdun"demişti. Derin bir iç çekerken elimi saçlarıma atmış karıştırmıştım ardından konuşarak
"Bilmiyorum sanırım bir filmin etkisinde kaldım değişik değişik rüyalar görüp duruyorum"diyerek yerimden kalkmış gerinmiştim. Seungmin kafasını sallarken onaylamış yatağını toplayarak esnemeye başlamıştı. Yeni uyanmışlığın etkisiyle yüzümü sıvazlamış ardından herkes gibi yatağımı toplamaya başlamıştım.
Birden kapının açılması ve içeriye giren gardiyanlarla herkes dikkatini gardiyanlara vermişti. Ben olduğum yerde gerilirken ne için geldiklerini az çok kestirebilmiştim. Avcumu sıkmaya başlarken gelen gerginlik hissi her hücremi tek tek fet etmeye başlamıştı bile
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
TİGER LEE -MinSung-
Fanfiction"Ateş!" Ardından bir patlama.. ve küçük çocuğun çığlığı... Kana bulanmış bir peluş ayı ve kanla kaplanmış küçük beden.. Artık bıkmıştı. Bu rüyayı görmek istemiyordu. Jisung her gün bu rüyayı, küçük çocuğun ölümünü görmek istemiyordu. Kalbi acıyordu...
