Chapter 89 [Ch 403-412 in Twt]

213 5 1
                                    


Wonwoo felt as if a bucket of ice was poured on his head. Ayan rejected na talaga siya. Sabi na nga ba. Tama siya ng hula. He anticipated the rejection coming for him. He swore that he would just follow what Mingyu would choose, and now, the latter declined his proposal for wedding.

He is born to be a perfectionist, but his moves seemed to be poorly made. Perhaps, it's due to the fact that he isn't good in the romance department since he never experience being in a relationship before. Who would want to marry a jerk like him anyways?

Wonwoo faked a smile, a flicker of hurt flashed across his face though it's being masked by his stoic expression. "Ah...okay lang. I was expecting this anyway. Masyado yata akong padalos-dalos at nabigla kita. Hindi nga tayo magkakilala talaga tapos nagpropose lang ako basta-basta. Sorry." he replied, letting out a dry laugh. "Hahaha. At least I tried."

There's nothing wrong with trying, right? Sabi niya sarili niya bago siya pumunta dun, na wala siyang pagsisihan sa gagawin niya anumang maging sagot ni Mingyu. Pero bakit parang nakaramdam siya bigla ng konting pagsisisi ngayon? Dati kasi what Wonwoo wants, Wonwoo gets. Hindi na pala totoo 'yun ngayon.

Mingyu was shocked when he saw Wonwoo's facial expression. Tama ba nakita niya? Was Wonwoo hurt by his supposed rejection from him? Nakakaguguilty pero hindi pa naman siya tapos magexplain ha? May sinabi ba siyang hindi siya pumapayag? Kung bakit kasi hindi siya pinapatapos ni Wonwoo magsalita.

Wonwoo is about to stand up, when Mingyu spoke once again.

Mingyu said, "I mean...alam kong labag sa'yo 'yan kaya bakit mo pa rin itutuloy? Sinabihan ka ba nina Kuya Seok na pakasalan ako? Hindi mo naman kailangang gawin 'yun eh. Hindi naman kita pagbabawalan na maging magulang sa anak natin, 'yun ay kung gusto mo lang..."

Wonwoo's ear perked up. May chance ba na tanggapin siya nito? Pero parang ang hirap umasa. "Ha?" he wondered. "Sa tingin mo ba magpapabugbog ako sa tatay at pinsan mo kung dahil sinabihan lang ako ni Kuya Seok? Oo lasing ako, pero hindi naman ako ganun kabobo."

Mingyu suddenly frowned upon hearing his words. He doesn't know why he felt like crying. Galit ba si Wonwoo sa kanya? May nagawa ba siyang mali? Tears poured down to his face. Ayan na naman ang mood swings niya.

Wonwoo panicked once again. Sarap talaga sampalin minsan ng sobrang takleso niyang bibig. Tunog nanunumbat pa tuloy siya. He didn't mean to offend Mingyu in any way. Wrong choice of words lang talaga.

"Shhh... Swee—Mingyu, don't cry. Sorry hindi ko intensyon na makasakit." he said. "Gusto mo sapakin mo pa ako para makaganti ka."

Tatayo na sana siya pero biglang nagsalita si Mingyu ulit.

"Huwag kang tatayo! Hindi ba nagpopropose ka?" Mingyu whined childishly. "Sumagot na ba ako?Hindi pa ah!"

Wonwoo shocked with his words. "You don't have to accept my proposal kung ayaw mo. Naisip ko nga bigla na dapat kailangan ko pang hingin permiso ng parents at pinsan mo bago ako nagtanong sa'yo. Gusto ko lang malaman kung anong isasagot mo." he answered. "Ayaw ko namang magalit sila sa'yo kung tatanggapin mo ako. Hindi mo rin naman ako mahal, so you have the discretion whether you would reject or accept me."

Wonwoo is about to close the box and keep it back inside his pocket when Mingyu stopped him.

"Wala naman akong sinabing irereject kita eh!" Mingyu said in protest. He laid out his right hand. "Oh! Ayan isuot mo na!" he ordered.

"A—ano?" Wonwoo stuttered.

It's his turn to be shocked. Wonwoo blinked a few times. He can't believe on what he had just heard. Ano? Pumapayag si Mingyu na pakasalan siya?

Tachycardia (MinWon AU)Where stories live. Discover now