Chapter 126 [Ch 677- 700 in Twt]

223 2 0
                                    



"Ha?! Mamu bakit kailangan pa ng Facetime?" Mingyu asked nervously. "Uuwi naman ako mamaya eh!"

"Namiss ko lang naman anak ko eh." Mrs. Kim answered. "Tsaka gusto ko rin na makita asa—mapapangasawa mo. Bakit parang ayaw mo yata?"

Mingyu said in defense, "Hindi po Mamu! Hahahahahahaha kasi haggard pa po kami. Hahaha ayun. Syempre bagong gising. Tsaka ang kalat pa rito sa kwarto."

"Nako. Para namang hindi pa kita nakikita na bagong gising ngayon ka pa nahiya." Mrs. Kim replied jokingly. "Ahhh talagang nahaggard kayo sa pagrereview. Nakakapagod pala talaga maging med student."

"Hehehe. Medyo pero nakakaenjoy naman." Mingyu excused.

"Oh. Magfacetime na ba tayo? Asan na si Wonwoo? Parang hindi ko yata naririnig boses niya?" Mrs. Kim wondered. "Nasa bahay kayo ng mga Jeon sa Reign Village, hindi ba?"

Wonwoo hurriedly wore his shirt, as he stood up. "Sabihan mo si Mama mo na tumawag ulit mamaya. Ang gulo ng kama. Tapos mag-ayos ka kasi ang gulo ng buhok mo." he whispered.

Mingyu suddenly thought of a way to end the call, so they would still have ample time to fix themselves, "Hello? Mamu? Hello choppy po?"

"Gyugyu? Anong choppy? Maayos ko namang naririnig boses mo ha?" Mrs. Kim asked.

Mingyu ignored her and pretended as if he can't hear her, "Mamu? Mamu? Bakit hindi ko po maintindihan sinasabi mo? Wala ka bang signal? Hello po?" he stated.

"Gyugyu anak?" Mrs. Kim said.

Napailing na lang si Wonwoo dahil sa ginagawa ng fiancé niya. Hindi halata kay Mingyu na kayang magsinungaling nito sa Mama niya. Sabagay, kailangan naman talaga kaysa sa mahuli sila.

"Mamu? Mamu? Choppy talaga eh. Ako yata walang signal. Wait. Naririnig mo po ba ako? Tawag ka po ulit after 5 minutes ha? Baka okay na mamaya. Facetime na po tayo." Mingyu said as he fixes the bed.

"Wai—" Mrs. Kim wasn't able to finish her words when Mingyu pressed the end call button.

Napabuntong hininga ang dalawa at nagkatinginan. Tangina. Muntikan na 'yun ah.

"Dalian mo, Wonwoo." Mingyu instructed. Lumakad siya papalapit sa kanyang fiancé at inayos ang buhok nito.

After fixing Wonwoo's hair, "Ayan. Okay na. Mukha ka nang maayos."

Wonwoo fixed Mingyu's hair too. "Ang dami mo kasing alam. Muntik na tayo kanina." he said.

Mingyu frowned, his eyes starting to mist, when he heard Wonwoo blaming him. Alam naman niyang kasalanan niya, pero wala lang. Naiiyak lang talaga siya.

Wonwoo immediately noticed the change in Mingyu's facial expression so he snaked his arms around the latter's waist. "Okay. I'm sorry baby. Hindi naman sa sinisisi kita." he cooed. He pressed a kiss on Mingyu's forehead. "Don't cry ha? Baka magworry Mama mo."

Mingyu puckered his lips childishly, making Wonwoo give him a peck. "Hoy! Bakit mo ko kiniss?" he whined.

"Kanina ang daming beses mo ako hinalikan. Nagreklamo ba ako?" Wonwoo mocked the younger. "Nakanguso ka kaya."

"Hmppphhhh!" Mingyu sulked.

"Tara. Upo na tayo sa kama. Huwag kang uupo sa lap ko ulit ha? Makikita ng Mama mo." Wonwoo sternly instructed.

"Okay." Mingyu mumbled.

Wonwoo pulled him towards the bed, then both of them sat down.

"Ano? Okay na ba? Hindi na ba halata?" Mingyu asked as he touched his own face.

Tachycardia (MinWon AU)Where stories live. Discover now