თავი 2

519 23 7
                                    

ჯიმინი-ქალბატონო სოიონ და ქალბატონო ჰაიუნ მზად ხართ?

დედა-მზად? რისთვის?

ჯიმინი-თქვენს ახალ სახლში წასასვლელათ.

დედა-აა დიახ, მზად ვართ.

მე-რა სახლი? აქ სახლი გვაქვს?

დედა-კომპანიამ მოგვცა.

მე-რაა?

დედა-ხო და შეეცადე არ გადაწვა ამათი ვალები არ მინდა.

ჯიმინი-მანქანა გელოდებათ.

დედამ ხელი ჩამავლო და გასასვლელისკენ წამიყვანა.

*თეჰიონის POV*

სტუმრებმა ოთახი დატოვეს თუ არა ჩემს ტელეფონზე ზარი გაისმა. ავიღე და ვუპასუხე.

???-აბა რა ქენი? რამე ხო არ იეჭვეს?

მე-ნუ ნერვიულობ ყველაფერი რიგზეა. უბრალოდ ჰაიუნი ვერ დავითანხმე მაგრამ დარწმუნებული ვარ ადრე თუ გვიან გადაიფიქრებს.

???-კარგი გასაგებია, მადლობა დახმარებისთვის ნახვამდის.

მე-არაფრის, ნახვამდის.

ტელეფონი გავთიშე და ჩემი საქმის კეთება გავაგრძელე.

*ჰაიუნის POV*

დედამ მანქანაში ჩამტენა და სადღაც წავედით. ოც წუთიანი მგზავრობის შემდეგ ერთ საშუალო ზომის მაგრამ ულამაზეს სახლს მივადექით.

შიგნით შესვლისას შევამჩნიეთ რომ ჩვენი ბარგი აქ იყო და დედას მათი დანახვისას სახე გაუნათდა.

დედა-ოხ ჩემო ნივთებო როგორ მომენატრეთ.

მე-სერიოზულად?

დედა-შენ შენს საქმეს მიხედე, ეგ ბარგი თავისით არ ამოლაგდება.

მეც უსიტყვოდ დავავლე ბარგს ხელი და მაღლა ავიტანე, ოთახი შევარჩიე და ბარგის ამოლაგება დავიწყე. როცა დავასრულე აბაზანაში შევედი და შხაპი მივიღე, თმა გავიშრე და ხელში რაც მომხვდა ის ჩავიცვი

 როცა დავასრულე აბაზანაში შევედი და შხაპი მივიღე, თმა გავიშრე და ხელში რაც მომხვდა ის ჩავიცვი

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
შანსი/chance (დასრულებული)Where stories live. Discover now