თავი 32

266 15 85
                                    

ფელიქსი-ჰა...ჰაიუნ?

მე-ესეიგი მარტო მე გინდივარ არა?

ფელიქსი-ჰაიუნ მხოლოდ ჩავეხუტე რა მოგივიდა.

მე-ხოო მეც მხოლოდ მეხუტები ხოლმე ხო?

ფელიქსი-ჰაიუნ კარგი რა...

მე-ეგრე მხოლოდ აკოცებ ხოლმე ლოყაზე, მერე ტუჩებში და მერე მხოლოდ ლოგინში ჩაიგორებ.

ფელიქსი-ჰაიუნ, რა გჭირს??

მე-რა უნდა მჭირდეს? არაფერი არ მჭირს.

ფელიქსი-ჰაიუნ საერთოდ დამაცდი გითხრა რატომ ვეხუტებოდი?

მე-რა თქმა მაგას უნდა, გეგონება ვერ ვხვდები.

ფელიქსი-ჰაიუნ კარგი მართლა მაცადე რომ გითხრა.

მე-კარგი მიდი მითხარი ოღონდ აქ არა.

ფელიქსი-აბა სად?

მე-წამომყევი.

მე და ფელიქსი გასახდელისაკენ წავედით. იქ უკვე აღარავინ იქნებოდა.

მე-გისმენ.

ფელიქსი-ჰაიუნ დანბიმ მითხრა რომ მოვწონდი. იცი რომ მე შენ მიყვარხარ ამიტომ უარი ვუთხარი. მერე ტირილი დაიწყო და დასამშვიდებლად ჩავეხუტე.

აქ თავი ცოტა ცუდად ვიგრძენი. ზედმეტი მომივიდა.

თავი ჩავხარე.

მე-მაპატიე...

ფელიქსმა არაფერი მითხრა. მოვიდა და ჩამეხუტა.

ფელიქსი-არაუშავს.

მეც შემოვხვიე ხელები და თავი მკერდზე მივადე.

ცოტახანში თავი ავწიე და ფელიქსს პირდაპირ თვალებში დავუწყე ყურება.

რა ლამაზი თვალები აქვს... შემიძლია მთელი დღე ვუყურო...

ფელიქსიც თვალებში მიყურებდა სანამ თვალები ჩემი ტუჩებისკენ არ გაეპარა.

ამის გამო მეც გამეპარა მისი ტუჩებისკენ თვალები...

ღმერთო, მინდა ვაკოცო მაგრამ არ მინდა...

შანსი/chance (დასრულებული)Where stories live. Discover now