შანსი/chance (დასრულებული)

თავი 33

*მეორე დღე*

დღეს ისევ კაფეში მივდივარ და რათქმაუნდა ფელიქსიც. უკვე ყველგან დამყვება დავიღალე... კიდევ კაი საპირფარეშოშიც არ დამყვება და აღარ დავეძებ არაფერს. 

ახლა კაფეში ვზივარ და იმ ბატს ველოდები. სულ მალოდინებს სულ. ასეთი არაპუნქტუალური ადამიანი მეორე არ მინახია. უკვე ჰიუნჯინსაც აჯობა.

მაგ დროს კაფეში შემოვიდა ისეთი ვიღაცა ვის ნახვასაც ვერასოდეს წარმოვიდგენდი.

ღმერთო დამმალეთ.

ჯუვონი... ჩემი ყოფილი კლასელი ბუსანში.

სეულში რა უნდა? ალბათ სასწავლებლად ჩამოვიდა მაგრამ ამან რა უნდა ისწავლოს.

ღმერთო ნეტა ეხლა იმან ვერ დამინახოს და სხვა არაფერი არ მინდა.

ჯუვონი-ჰაიუნ?

ჯანდაბა.

ჯუვონი-ჰაიუნ, მე ვარ, ჯუვონი ვერ მიცანი?

მე-ა კ...კი როგორ არა. გამარჯობა.

ჯუვონი-გაგიმარჯოს. შეიძლება დავჯდე.

მე-კი, დაჯექი.

ჩემს ცხოვრებას ვერ ვიტან. ეხლა ეს მინდოდა? ნეტა შეცვლილიყო და ისევ ისეთი არ იყოს გთხოვთ.

ამ ვაჟბატონს მაშინ მოვწონდი და მგონი ფელიქსზე უარესი იყო. ღმერთო მაგრამ ამაზრზენი ადამიანი იყო ბოროტი და მჩაგვრელი.

ვლოცულობ რო იქნება და შეიცვალა.

ჯუვონი-რამდენიხანია აღარ მინახავხარ როგორ ხარ?

მე-კარგად, შენ?

ჯუვონი-არამიშავს.

ცოტახანი ჩვენს შორის სიჩუმე ჩამოწვა.

ჯუვონი-მოდელობაც დაგითრევია.

მე-ხო... შენ აქ სასწავლებლად ხარ?

ჯუვონი-ხო. დედაჩემმა გინდა თუ არა ამ უნივერსიტეტში უნდა ჩააბაროო ხოდა მეც ავდექი და დავუჯერე.

მე-მერე? კარგი უნივერსიტეტია?

ჯუვონი-კი არაუშავს. ცუდი რო ყოფილიყო იქ რა გამაჩერებდა.