თავი 7

377 20 47
                                    

უცებ კარი გაიღო და სასადილოში ვიღაც შავგვრემანი ბიჭი შემოვიდა...

ბიჭები შეამჩნია თუ არა მაშინვე ჩვენკენ წამოვიდა. სახეზე შევატყვე რომ მე არ მელოდა.

*ფელიქსის POV*

ლექტორთან საუბრის შემდეგ სასადილოში წამოვედი. ბიჭები როგორც ყოველთვის ჩვენს მაგიდასთან ისხდნენ. მივუახლოვდი და ისეთი ვინმე დავინახე ვის დანახვასაც ამ უნივერსიტეტში ვერასდროს წარმოვიდგენდი. ჰან ჰაიუნი, ჰან სოიონის ქალიშვილი. აქამდე მხოლოდ ეკრანზე და ჟურნალებში მყავდა ნანახი. სინამდვილეში კი რა ლამაზი ყოფილა. არა იმას კი არ ვიძახი ჟურნალებში ლამაზი არაათქო უბრალოდ ასე უფრო ლამაზია. პირველად დედამისთან ერთად გადაღებულ ფოტოზე ვნახე. მგონი მაგ დროს მის მიმართ გრძნობები გამიჩნდა. ბიჭებისთვის არაფერი მითქვამს და ძალიან კარგადაც მოვიქეცი, თორემ ეხლა დაიწყებდნენ და ჰაიუნიც ყველაფერს მიხვდებოდა. ეხლა რა ვქნა? ის ხომ ჩემს წინაა თან ჩვენთან ერთად ზის და სადილობს. რა გავაკეთო? რამე რომ წამომცდეს...

*ჰაიუნის POV*

ის ბიჭი ფ...ფელიქსი ხო, ახლოს როცა მოვიდა მის სახეზე ჭორფლები შევნიშნე. ჭორფლები ძალიან მომწონს ნეტა მეც მქონდეს.

ბანგჩანი-ფელიქს ამდენი ხანი სად იყავი?

ფელიქსი-ლექტორს ველაპარაკებოდი.

მის ხმის გაგონებაზე რამის ლუკმა გადამცდა. რა...რა საყვარელი და უწყინარე სახე აქ და მისი ხმა ღმერთო.

მერე მე შემომხედა ცოტა შეშინებული სახე ჰქონდა. 

ჯისუნგი-ფელიქს ეს იცი ვინაა? ის...

ფელიქსი-ვიცი ვინც არის.

ჯისუნგი-კარგი...

მე-გამარჯობა.

ფელიქსი-გამარჯობა.*მერე ბიჭებს მიუბრუნდა* ერთი შეკითხვა მაქვს. ცუდად არ გამიგოთ მაგრამ, ეს აქ რატომ ზის?

ჰიუნჯინი-რომ მოვედით აქ დაგვხვდა, მერე ჩვენი ადგილიდან ვერ ავაგდეთ ხო და...

შანსი/chance (დასრულებული)Where stories live. Discover now