Unicode
အခန်း (၃၀)လန်ယဲ့ဟန်သည် သူတို့ကို လျစ်လျူရှုကာ အေးစက်စွာ ကြည့်ပြီးနောက် အခန်းထောင့်ဘက်ကို လှည့်လာခဲ့သည်။ ထိုအရာများနှင့် နေသားကျနေသော ယွင်ချဲ့မှာ သာမန်ကြုံနေကျ ကိစ္စတစ်ခုကို မြင်သကဲ့သို့ အေးဆေးလျက်ပင်။ အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်၏ အခြေအနေကို မြင်ရသော ယွင်ယောင်နှင့် ကျန့်ယာဖေးတို့ မကူညီပေးနိုင်သဖြင့် စိတ်ထဲတွင် မကျေနပ်သော်လည်း ဘာမှမလုပ်ရန် ဆုံးဖြတ်ထားကြသည်။
"နှောင့်ယှက်ရတာ အားနာပေမယ့် ကျွန်တော်တို့ ဒီည ဒီမှာတည်းလို့ ရမလား"
ထိုယောက်ျားများသည် လူကောင်း မဟုတ်နိုင်ကြောင်း ရိပ်မိသော်လည်း ကျိုးဇယ်ယွီ မသိချင်ယောင် ဆောင်ကာ ချိုသာစွာ ပြောလိုက်သည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ ဒီနေရာကို ထိုသူတို့ အရင်ရောက်နှင့်သော နေရာဖြစ်ပြီး အကယ်၍ တိုက်ခိုက်ရန် လိုအပ်လျှင်လည်း ပြန်တိုက်ခိုက်ရန် အသင့်ပင်။
"ရတာပေါ့ .. ပြီးတော့ မိန်းမလှလေး နှစ်ယောက်ရော အဖော်လိုသေးလား ငါ့အစ်ကိုကြီးက မင်းကို ဒီည စိတ်ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးမယ်တဲ့"
"ဟား ဟား ဟား"
ထိုလူများထဲမှ တစ်ယောက်သည် ယွင်ယောင်နှင့် ကျန့်ယာဖေးကို တဏှာအပြည့်နှင့် ကြည့်ကာ ပြောဆိုလိုက်သဖြင့် ထိုအိမ်ထဲမှ ယောက်ျားများ ရယ်မောကြပုံမှာ ယွင်ချဲ့နှင့် အခြားသူများကို မလေးစားသည့်ပုံပင်။ ထိုသူတို့သည် မိန်းကလေး နှစ်ယောက်ကို အချိန် အတော်ကြာအောင် အသုံးချခဲ့ပြီး မိန်းကလေး အသစ်များ မရောက်လာမည်ကို စိုးရိမ်နေခဲ့သည်။ ယခုတွင် မိန်းမချောလေး နှစ်ယောက် ရောက်လာသဖြင့် သူတို့ကို မတော်တဆ ဒဏ်ရာစေမည် စိုးသောကြောင့် ကြိုတင် မတိုက်ခိုက်ခဲ့ပေ။
သူတို့၏ မထီမဲ့မြင် စကားများကြောင့် အခြေအနေ တင်းမာကာ ယွင်ယောင်နှင့် ကျန့်ယာဖေးတို့ ဒေါသထွက်ကာ ဓါးကို အသင့်ကိုင်ထားလျက် ရှိသည်။
"အိုး ဒီကောင်လေးလည်း မဆိုးဘူး .. ကောင်မလေး နှစ်ယောက်နဲ့ အပြိုင်ချောတာပဲ"
YOU ARE READING
ကမ္ဘာပျက်ကပ်ကစစ်သည်တော်
Romanceဘာသာပြန်သူ - Swae Nyoe Team (တစ်ဦးတည်း ဘာသာပြန်ဆိုခြင်း မဟုတ်ပါ)