141 01
အခန်း ၁၄၁(၁) ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသည့်ည၊ လှုပ်ရှားရန် အချိန်ကျရောက်။
"အား.."
ဖုတ်ကောင်များထံမှ ဆူညံသံထွက်နေသည့်အပြင် အသံရှုသံသဲ့သဲ့သာ ရှိနေသည့် အချိန်၌ ညနေစောင်းတွင် လူတိုင်းက သဟဇာတဖြစ်မှုကို ဖြိုခွဲမည့် စူးရှသည့်အသံတစ်သံ မပေါ်ထွက်လာခင်အထိ အိပ်မောကျနေကြ၏။
"ဘာလဲ ဘာဖြစ်တာလဲ"
"ဘာဖြစ်တာလဲဟ"
"လုပ်စမ်းပါ ငါ ဒီမှာ အိပ်ဖို့ ကြိုးစားနေတယ်လေ"
"ဘာလဲကွာ ငါအိပ်ပျော်ကာစကို.."
အိပ်ငိုက်နေသော လူအုပ်ကြီးက စိတ်ဆတ်လာကြ၏။ လူတိုင်းက ကျိန်ဆဲနေကြပြီး မျက်လုံးမဖွင့်ဘဲ ဆဲဆိုနေကြ၏။ သူတို့ဆီသို့ ယွင်ချဲ့သယ်လာသည့် သတင်းကို ကြားပြီးနောက် လူတိုင်းက အနည်းနှင့်အများ သန်းခေါင်ယံအချိန်ထိ အိပ်ရန် ခက်ခဲနေလေသည်။ ဤနည်းဖြင့် အနိုးခံလိုက်ရပြီးနောက် မည်သူမဆို ဒေါသထွက်ကြမှာပဲ ဖြစ်သည်။
"ဒါက.."
မီးစွမ်းအားရှင်များက နေရာကို လင်းထိန်သွားစေရန် မီးလုံးများ ထုတ်ဖော်လိုက်ရာ သူတို့ မြင်လိုက်ရသည့်အရာကြောင့် ခေါင်းက ချက်ချင်း ကြည်လင်သွားတော့သည်။ ထောင့်ကျဉ်းလေးထဲ၌ ဗိုလ်ချုပ်ကျန်းက နံရံကို မှီထားလျက် မျက်နှာ၌ သွေးများ ပေနေလေ၏။ သူ၏ဦးခေါင်းခွံကလည်း ဖိချေခံထားရပြီး ဗိုက်၌ အပေါက်တစ်ပေါက် ရှိနေသည့် အလယ်အလတ် အရွယ်အစားခန့်ရှိသော ကြောင်တစ်ကောင်က ကျန်း၏ခေါင်းကို ကိုက်ခဲနေကာ ဦးနှောက်ဖောက်စားနေပြီး ရွံရှာဖွယ်မြင်ကွင်းမျိုး ဖြစ်နေစေ၏။ ဗိုလ်ချုပ်ကျန်းကလည်း သေနေပြီဖြစ်သည်။
"မြောင်.."
ကောင်းစွာလေ့ကျင့်ပေးခံထားရသည့် သူများကတောင် ထိုမြင်ကွင်းကြောင့် မှင်တက်ကြက်သေ သေသွားကြလိမ့်မည်။ ဖုတ်ကောင်ကြောင်သည် တစ်ဝတပြဲ စားသောက်နေရာမှ ခေါင်းမော့လာပြီး စွမ်းအားရှင်များကို ကြည့်လိုက်၏။ ၎င်း၏ မျက်နှာ၌ အနီရောင်နှင့်အဖြူရောင် အကျိအချွဲများဖြင့် ပြည့်နေလေပြီး သူ၏ ချွန်ထက်သော အစွယ်ကနေ စေးကပ်သည့် အရည်များ တတောက်တောက်ကျနေပြီး လူအများကို ပျို့တက်လာစေ၏။
YOU ARE READING
ကမ္ဘာပျက်ကပ်ကစစ်သည်တော်
Romanceဘာသာပြန်သူ - Swae Nyoe Team (တစ်ဦးတည်း ဘာသာပြန်ဆိုခြင်း မဟုတ်ပါ)
