Bölüm Şarkısı : Ferman Akgül : İstemem Söz Sevmeni
Gökay'dan :
" bileklik hala sende mi? "
O gece bana bende kalması gerektiğini söyleyerek verdiği bileklikten mi bahsediyordu?
Hiç ayırmamıştım ki yanımdan
Cebimdeydi
Maçta da cebimdeydi.
Her maç taşıyordum yanımda.
O ise
bilekliğin bende olup olmadığından emin bile değildi.
Kendimce güldüm
" sen yaptın oğlum bunu sen bizi bu hale getirdin " dedim.
Ama bunu bilmekte yetmiyordu.
Ona bilinmeyen numaradan yazdığım ilk gün Ege ile olan ilişkilerinin sahte olduğunu öğrenmiştim.
O anki yaşadığım rahatlamayı hiçbir şekilde anlatamazdım size.
Onun başka bir kişiyi sevme düşüncesi bile beni mahvederken gözümün önünde sarmaş dolaş olduklarını , ona yalandan da olsa güldüğünü görmek 3 ay boyunca çok ağır gelmişti.
O güne kadar.
Anlık rahatlamayla direkt ona yazmıştım.
Gidip konuşmaya kalkışsam gözlerinde bana karşı olan herhangi bir nefret kırıntısı görmeye dahi korkmuştum.
Ona yazmam bile bencillikti belki , fakat aylar sonra onunla konuşmak ne yaptığını bilmek...
Zor günler geçirmişti , zor günler geçirmiştim.
Fakat arada bir fark vardı o gün geçtikçe benden nefret ediyordu , ben ise her geçen gün onun bana olan nefretini gördükçe kahroluyordum.
Ben onun her şeyinden haberdar iken.
O.
Aylardır her adımından haberdar olduğumu bilmiyordu.
Geceleri camını açık bıraktıysa üşümesin diye kapatanın abisi değil ben olduğumu bilmiyordu.
Üzgün olduğunda camının önüne çikolata bırakanın Çağan değil ben olduğumu bilmiyordu.
Hiçbir şeyden haberi yoktu.
O kadar masumdu ki bazen nasıl yaptım da onu bu hale getirdim diye düşünmekten alıkoyamıyordum kendimi.
Ayrılmamızdan 8 ay sonra okulda ikisinin sevgili olduğu haberini gördüğüm ilk gün.
Yanımda hiç kimse yoktu.
Okulun itiraf sayfasında sarılırken fotoğrafları vardı.
Gördüğüm gibi sinirden delirmiştim.
Sonra ise aklıma acı olan gerçek gelince kendimi 3 ay nasıl tuttuğumu sadece ben biliyordum.
Her gün kantinde onları beraber görmek , okulun karşısındaki kafede gülüşürlerken görmek , sinemaya gittiklerini görmek , birlikte ders çalıştıklarını görmek...
Her " yeter artık daha fazla dayanamayacağım " dediğimde aklıma " sen kimsin ki onun için " sorusu geliyordu.
Kimdim ki ben artık onun için?
Hayat ve Deren ile konuşurken adım geçince bile kalkıp gidiyordu.
Koridorda gördükçe yolunu değiştiriyordu.
YOU ARE READING
Görüşelim
Teen Fiction" Görüşürüz demeyeceğim fakat bir gün görüşelim " Aleda anonim bir kişiden gelen mesaj ile kendine bile itiraf edemediği bir şeyi hatırlar Konuşmayı sürdürürler ve aslında bilinmeyen sandığı kişi kendinden bile iyi tanıdığı birisi...
