Kiandra Kyle Lunox, is a 19 years old girl college student. She is a type of girl na hindi marunong magseryoso pagdating sa pag-ibig. Para sa kanya kasi, lahat ng lalaki pare-parehas lang ang mga ginagawa sa babae. Pare-parehas lang na kapag nakuha...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-KIANDRA-
Kasalukuyan akong nag-aasikaso, dahil bigla na lang maagang nagyaya ang magaling kong boyfriend na mag date raw kami.
Napangiti ako na tila nababaliw na habang pinapagpag ang pinaghigaan ko. Nakaayos na ako lahat-lahat, maliban na lang sa kama ko.
"Kia! Bilisan mo jan at nandito na ang prince charming mo"! Sigaw ng kung sino.
"Oo na"! Sagot ko bago muling napangiti. Iba talaga ang epekto ng isang Montallana.
Halos madapa pa ako kakamadali sa pagbaba ng hagdan. "Hindi ka naman masyadong excited, ano"? Tila nandidiri akong tinignan ng A-aron.
Napaismid naman ako. "Wow. Never kang naging ganito"?
"Past is past". Sabay alis nito at punta niya kung saan. Napanguso na lang ako habang nakangiti.
Pasalamat ka at good mood ako for today's bidyow.
Malaki ang ngiti kong pumunta sa may salas. Naabutan ko ang Drik na prenteng umiinom ng isang tasa ng kape. Napansin naman ako nito, kaya malaki ang ngiti niyang tumayo. "Good morning, Milady".
"Good morning".
"I'll just finish this, then let's go".
"Umm".
Inisahang tonggaan niya lang ito at pumunta na siya ng kusina, 'tsaka nagpaalam kay Yaya. Nasa kwarto raw kasi si Aaron, kaya si Yaya na lang daw ang magsasabi.
"Let's go"?
"Umm". Kinuha ng Drik ang kamay ko at inintertwined ang mga daliri namin, 'tsaka kami sabay na lumabas ng bahay.
"Saan tayo"? Tanong ko habang inaayos ang seatbelt habang parang timang pa rin na nakangiti.
"Let's eat first".
"Okay".
Pumunta kami sa isang restuarant na tila pamilyar sa akin. Napanganga akong napatulala sa gusaling nasa harapan namin pagkababa ko ng passenger's seat.
"Buhay pa pala 'to"? Maanghang tanong ko 'tsaka tumingin sa Drik na ngayon ay nasa tabi ko na.
"Naparaan ako rito kanina, and it happened that they still open after all this years". Mahina ko itong hinampas sa braso. "Aww".
"Tsk. Ang conyo mo pa rin". Sabay kaming pumasok sa restuarant habang natatawa.
Luma na ang restuarant na ito, dahil simula pa lang nung bata kami, rito na kami lagi kumakain. Kung minsan naman, ay tumatambay lang kami rito ni Drik. Pero kahit gano'n, ang itsura pa rin niya ay katulad pa rin ng dati.
