blood, pain and lies ♠︎ taennie

0;2

Oy ve yorum yapmadan okuyun lütfen💖

Sınır 5 oy 6 yorum
..........

Ceketi koltuğa fırlatıp Diana'nın odasına ilerlediğimde lambasının yanık olduğunu fatk etmiştim. Saygı ve sevgiyi öğrenmesi için kapıyı tıklattım ve, "Girebilir miyim bebeğim?" Diye seslendim usulca. Geç saatlerdeydik ve Diana uyumamıştı.

"Gel anne," dedi narin bir ses. İçeriye girerken o ıslatmış olduğu yatağa sonra bana utanarak baktı. "Yine kaçırttım anne," dediğinde elimle başını okşadım.

"Bebeğim bundan utanma. Bunlar her insanın başına gelebilir," dedim ve ona hem bez hem de pantolon ayarlamaya başladım.

"Uyuyamıyorum," dedi usulca.

"Sorun değil bebeğim, çıkarız gezmeye," dediğimde heyecanla şakıdı ve üstünü değiştirmeme izin verdi.

...

"Anne, en çok neyi seviyorum biliyor musun?" Dediğinde bakışlarının gökyüzünde olduğunu fark etmiştim.

"Ayı mı?"

"Hayır, dolunayı," dedi eliyle dolunayı gösterirken. Gülümserken onu zıplatıp yerime sabitlemiştim.

"Ben de çok seviyorum. Dolunayın benim üzerimde sakinleştirici özelliği var."

Adımlarımız Los Angeles'ın karanlık sokaklarında ilerlerken istemsizce Taehyung ile karşılaştığım bölgeye gelmiştim.

"Koşu yapalım mı bebeğim? Değişiklik olur."

"Olur," dediğinde onu indirdim ve ufak esneme egzersizi yaparken küçük tombul bedeninin beni taklit etmesini kahkahalarla izledim. İkimizde anne kız güzel vakit geçirirken sıra koşuya geçmişti. Ben o bana yetişebilsin diye ufak adımlarla koşarken bana kızmış ve normal koşmamı istemişti.

"Sana yetişebilirim anne, koş."

"Emin misin?" Dedim nefes nefese. Başını salladığında onu arkama bıraktım ve ağaçlık koşu alanında koşmaya başladım. Dolunayın altında tatlı tatlı rüzgarlar yüzüme eserken özgürce koşuyordum. Yolun sonuna geldiğimde gülümseyerek arkamı döndüğümde Diana yoktu.

"Diana!" Dedim korkuyla. "Bebeğim nerdesin?" Etrafta ses seda olmayınca, "Diana!" Diye bağırmaya başladım. Vicdan azabı göğsümü ezerken geldiğim yere geri koşmaya başlamıştım. "Diana!" Gözlerim dolarken artık yorulmaya başlamıştım. Telefonumu açıp polisi arayacakken kız çocuğu gülümsemesi duyunca duraksamıştım. Yan taraftaki ikinci koşu alanından geliyordu sesler.

Sakin adımlarla nefes nefese ilerlerken kızım Diana yabancı bir erkeğin kucağında bankta oturuyordu. İçimdeki rahatlıkla ona doğru koşarken erkek bana dönmüştü. Kim Taehyung'un sert ve kavisli yüzü sinirle bakan gözleriyle bana dönerken istemsizce yutkunmuştum. Sadece onu iki kere görmüş olmanın verdiği bir sersemlik yoktu aynı zamanda ne yaptığımı biliuormuş gibi bana öfkeyle bakıyordu. Diana hızla adamdan ayrılıp kucağıma doğru koşarken ona eğilip kucağıma aldım.

"Sakın benden böyle bir şey isteme bir daha," dedim ve sımsıkı ona sarıldım.

"Çocuğun mu?" Dedi mesafeli sesiyle.

"Evet." Gözleri yumuşarken ardından buğulanmış ve başka yöne çekilmişlerdi. Diana kucağımda sağ salimken kimse umrumda değildi.

taehyung

Jennie ve kucağındaki küçük arkadaşı alanımı işgal ederlerken sesimi çıkarmamıştım. Eğer Jennie tek başına olsaydı eşimi restauranta götürür ve onu koruma aracılığıyla çıkarırdı fakat kucağındaki çocuktan dolayı sadece indiğim arabamdan uzakta onları izlemekle yetinmiştim.