blood, pain and lies ♠︎ taennie

1;2

- oy vermeden geçme köşesi

- yorum yapmayı unutma köşesi -CİDDEN BİR TEPKİ VER ARTIK-

-iyi okumalar

...

-müzikle okuyun-

"Ne işin var burada? Nasıl girdin?" Diye sordu Rose.

"Diana için anahtar yapmıştı-"

"Ne yaptın sen?" Sesimi duyunca sustu ve bana baktı. Elindeki anahtara baktım ve sonra bana korkuyla bakan Taehyung'a. "Ne yaptın sen?" Üzerine adımlarken birkaç adım geriledi. "Ne yaptın sen!" Göğsünden ittirirken duvara yığılmıştı. Kendini salona atarken üstüne gitrim ve bir darbe daha indirdim. "Ne işin var burada? Ne işin var!" Öfkeden deliye dönmüştüm. Roseanne hamile olduğu için öylece izlerken Taehyung geriye adımlayıp benden kaçmaya çalışıyordu.

"Sakin ol," dedi kapının önünden sıvışıp Roseanne'nin arkasına geçerken. "Korkutuyorsun beni Jennie. Lütfen sakin ol."

"Ne kadarını duydun? Ne duydun Tae? Yorma beni söyle!" Gözlerim dolarken tekrar bağırdım. "Rose git! Lütfen!" Roseanne korku dolu ifadelerle kapıdan çıkarken Taehyung'a koştum. Yakasından tutup onu sürüklerken son kez kapıya ittim. "Ne duydun Tae? Ne kadarını duydun!"

"Duymadım bir şey, sadece ceketimi-"

"Ceketini siktirme şimdi! Ne işin var? Neyi duydun dedim!"

"Jennie bir şey duymadım. Sadece ceket içi- ya itip durma!"

Yakasından sertçe çekip kapıyı açtım ve onu dışarıya fırlattım. "Bir daha evime ne olursa olsun izinsiz gelme! Bir daha evime gelme! Ne benim için ne Diana için! Gelme!" Çığlık atar gibi bağırıp öfkemi kusarken o yerde yatmış bana şaşkınlıkla bakıyordu. Gözüm dolarken kapıyı sertçe kapatıp kilitledim. Hızla banyoya giderken üstümü çıkarıyordum. Diana gelene kadar kendime gelmek zorundaydım.

.

Bir hafta... Yaklaşık bir hafta geçmişti aradan. Roseanne Yoongi ile konuşup benden önce izin almış ben de bu sürede evimde kapanmış kızımdan gizli ağlama krizlerine giriyordum. Bu süreçte Taehyung'u bir daha görmemiştim. Her gece elindeki evin anahtarıyla eve girip kızımla uyuduğunu biliyordum. Ve her gece beni kontrol etmek için kilitli kapımı zorladığını da... Acı içinde geçen bir haftayı kızım olmadığı zaman Roseanne'nin yanında içerek geçiriyordum. Depresyona tamamen girmiştim ve kurtuluşum benden çok uzaktaydı. Bana şifa verecek ilacım tarafından zehirlenmiştim.

Ertesi gün iznimin bittiğini Yoongi'nin şakayla karışık öfkelu konuşmasından anlamıştım. Bir hafta boyunca her gün içtiğim için alışkanlık olmuştu ve içki içtiğim saatlerde bedenime alkol girmediği için istekle titrerken konsantrasyonum bozuktu. Kaç masaya yanlış kaç masaya da istekleri dışında şeyler götürdüm sayamamıştım. Yoongi'ye fark ettirmeme çalışıyordum ama bana o kadar üzgün bakıyordu ki her şeyden haberdar olduğuna emindim.

Roseanne, o sabah Taehyung'u kovarken ona soru sorduğunu ve Taehyung'un kesin olarak duymadığına emin olduğunu söylemişti. Sorun değildi. Depresyona girmek için o kavga bahanemdi. Ben beş yıldır gizli depresyondaydım ama kızımı büyütme telaşıyla asla tam olarak girememiştim.