Breaking the Bad Boy (Published with TV adaptation)

Chapter 4: Kiss or Take it off?

Skie's point of view.

It's ten in the evening. Tulog na ang lahat sa bahay at hindi pa din tumitigil sila Enzo sa kakatawag at text sa akin kung nasan na ako. Hindi ako pwedeng masira sakanila. Ako ang leader ng grupo namin at hindi ko hahayaan na bumaba ang tiningin nila sakin.

This can't happen. My pride and ego can't handle that.

Sumilip ako sa labas at patay na ang mga ilaw. Dahan dahan akong lumabas ng bahay. Hindi ko na dinala ang kotse ko dahil mas lalo akong mahuhuli nila dad. Naglagay ako ng isang malaking stuff toy sa kama ko para mag mukhang natutulog lang ako habang nakatalukbong ako ng kumot.

Hindi nila ako mapipigilan sa gusto ko.

Yan ang bulong ko sa sarili ko habang naglalakad ako papunta sa labas ng village namin at duon ako naghintay ng taxi para pumunta sa bar nila Tito Troy.

Wala pang 20 minutes, nakarating na agad ako sa bar nila. Sa labas pa lang, madami ng tao dahil friday night ngayon. Kaya pala excited na excited ng mga loko mag bar. Pumasok ako at hinanap ko agad sila Enzo.

"Woah! Here comes Skie!" sigaw ni Luke at lahat sila napatingin sakin. Lumapit agad ako sakanila. "I thought you're really grounded man!"

Napailing ako.

"Me? I'm the boss and that will never change." maangas kong sabi. "Bad boys dont follow rules, they make rules." cool kong sabi.

"You're the man, bro!" sigaw ni Enzo. "Let's drink to that!"

Kumuha ako ng isang shot glass at sabay sabay kaming uminom. Kinuha ko ang yosi na hawak ni Enzo. Matagal na akong hindi nakapag yosi dahil kay Dad. Para talaga akong bata kung itrato nila ako and I do fvcking hate it. I'm not a kid anymore! I'm on the legal age to drink and smoke. Kung pagbawalan nila ako parang hindi ginawa yon ni Dad dati.

"Does your Dad know that you're here?" Tanong ni Caleb.

"No and he will never know unless may mag sumbong sakin." sagot ko. "Don't tell me, isusumbong mo ako, caleb? Are you being their pet again?"

"Of course not, bros before anything else."

Napangiti ako sa sinabi niya. Minsan na niya akong tinabla para sa magulang ko pero pinatawad ko na siya don dahil mas matimbang pa din sakin ang pagiging best friend naming dalawa. Siya sa lahat ang nakakaintindi sakin. At alam ko namang nag aalala lang din siya sakin.

"That's why you're the closest to me." sambit ko.

Sakanilang tatlo, si Caleb ang pinaka close ko. Siguro nuon si Kiro pero simula ng kunin niya lahat sakin, matagal ko na siyang kinalimutan dahil isa lang siyang malaking problema sa buhay ko. Buti nga at nasa states siya ngayon at hindi ko siya nakikita palagi sa bahay. Hindi ko nga alam kung kapatid pa din ang turing ko sakanya.

Umupo kami sa gilid at duon kami nagpatuloy sa pag-inom. We are hard drinkers but we never do drugs. Bad boy kami pero hindi patapon ang buhay namin, well tingin ko hindi. We all do have a dream and businesses. Luke has a coffee shop and is a good barista, Enzo is a tattoo artist and is going to be the next CEO of their company. Caleb is an artist, he can paint and do sculptures and he will also be the next CEO of their company. Maybe I'm going to be the least successful among them but I want to have my own gallery with different kinds of photography. At least I have a dream.

"Skie!" sigaw ni Luke. "Ano dare?"

"Huh?" clueless kong tanong. "What are you talking about?" maybe I've been too pre-occupied.

"We're going to play spin a bottle. If the bottle points on you, you'll going to kiss the chick that will walk in front of us." Sambit ni Enzo. "If you can't you'll drink a full glass of vodka and you will take one thing you're wearing." natawa ako.