Breaking the Bad Boy (Published with TV adaptation)

Chapter 31: Truth

Angel's point of view

Hilig na siguro ni Kiro na gisingin ako sa mga tingin niya. Para siyang alarm clock na automatic na gigising sakin. "Wake up, it's already seven." nakatayo siya sa pintua ng kwarto ko. Bakit siya nandito? Akala ko ba galit siya sakin? "You have school today, right?" lumapit siya sakin at umupo siya sa tabi ko.

"Nine pa ang pasok ko." Inaantok pa din ako hanggang ngayon at parang tinatawag pa ako ng malambot kong kama. Ang sarap matulog pero lagot ako kay Caleb kapag hindi ako pumasok. "Wait, you're not mad at me anymore?" Tanong ko tapos ginulo niya ang buhok ko tska siya tumawa. "Why are you laughing?" mas lalo pa siyang tumawa kaya tinarayan ko siya. Sabi nga nila, biruin mo na ang lasing wag lang ang bagong gising.

"Seriously?" Nakangisi niyang sabi tapos ginulo na naman niya ang buhok ko. "Trix, you know that I can't be mad at you. I will never be." Ngumiti siya sakin na parang walang nangyari, na parang hind niya ako sinungitan nang mga nakaraang linggo.

"Kaya pala hindi mo ako pinapansin for the past three weeks." pagmamaktol ko. "Tapatin mo nga ako, ano bakasing problema mo?" hanggang ngayon nakataas pa din ang kilay ko sakanya. Minsan para din kaming mag boyfriend at girlfriend na nagkakaroon ng away at tampuhan pero ang maganda samin niKiro, hindi nagtatagal ang away namin.

"Hindi lang siguro ako sanay na may boyfriend ka na ulit." pinatong niya ang kamay niya sa ulo ko. Ginagawa na naman niya akong parang bata. "Forget about that, okay?" pinisil niya ang kaliwang pisngi ko at parang nanggigil pa siya sakin. Na miss siguro niya ako. "I'll be back to New York next week so I guess you can go out with me this whole week? Treat it as despedida days for me."

"So kinausap mo lang ako dahil aalis ka na? Ganon?" Pang-aasar ko.

"Of course not!" Depensa niya. "Don't be so childish, Trix."

"Okay fine. I think Caleb is fine with that. Hindi naman siya seloso, eh." kinuha ko agad 'yong phone ko. May tatlong text na sakin si Caleb. 'Yong una two hours ago tapos 'yong huli ten minutes ago lang. "Is that Caleb?" tumango ako at ngumiti kay Kiro. Na gets naman ata niya kung anong ibig sabihin ng mgangiti ko. "Okay okay.. go ahead and talk to him. I'll go downstairs."

Paglabas pa lang ni Kiro tinawagan ko agad siCaleb. "Good morning, babe." bati ko. "Bakit ang aga mo magising?"

"Secret," ang pilyo ng pagkakasabi niya kaya na excite ako. "I'll be there in fifteen minutes, see you babe. I love you." Hindi na ako nakasagot dahil binabaan niya na ako ng phone. Mukhang nagmamadali siya. Na curious tuloy ako lalo kung anong gagawin niya.

Nag ayos na ako at hindi ko alam kung paanong ligo at pag-aayos ba ang ginawa ko pero wala pang fifteen minutes, nasa baba na ako. Sakto naman na pagdating ni Caleb. May dala dala siyang dalawang bulaklak at isang tupperware. Sabi ni Ailee masarap magluto si Caleb kaya bigla akong natakam. "Good morning po, Tito and Tita. Binigay niya 'yong isang bulaklak kay Mom at 'yong isa sakin. "Good morning Kiro, hi babe." He looks so happy.

"Thank you sa flowers, Caleb." Inamoy ni Mom ang bulaklak at mukhang tuwang tuwa siya. Si Dad mukhang hindi natuwa pero tingin ko dahil naunahan niya si Caleb sa pagbigay ng bulaklak kay Mom. "Kumain ka na ba?"

"Busog na po ako, kanina pa ako tikim ng tikim sa niluto ko," nilapag niya 'yong tupperware sa mesa at pagbukas niya nanlaki ang mata ko sa niluto niyang Pininyahang manok. Pareho pareho namin paborito 'to lalo na si Dad. "Niluto ko po para sa inyo ni Tito Shawn." Naka poker face pa din si Dad pero alam ko na deep inside natatakam na siyang kumain. "Sana po magustuhan niyo."

"You really cooked this?" Excied na tanong ni Mom. "It's our favorite, do you know that?"

"Tinanong ko po kasi si Skie kung anong pagkain ba 'yong magugustuhan niyo at 'yan 'yong sinabi niya." Pare-pareho kaming natigilan.