ARYA ~GERÇEK AİLEM~

17. BÖLÜM

Medya: Halasını özleyen bir Deniz...

&&&

Baba tarafıyla tanışmayı kabul ederken bu kadar çabuk olacağını bilmiyordum. Şahsen o kadar çabuk oldu ki Arda da arkamda motorumla Öztürk ailesinin arabalarını takip ederken buldu kendini. Tabi son anda küçük sırt çantasında birkaç parça kıyafet almayı başarmıştım. İçimden bir ses bir bokluk çıkacağını söylüyor ama ne bileyim.

Şuan ciddi ciddi Öztürk aşiretinin konağına gidiyorduk. Evet evet aşiret. Anne tarafı bir aşiret değildi ama baba tarafı ful aşiret.

Sen neden -mış eki kullanmıyon? Nereden biliyon bunları?

Araştırdım tabi olum.

Şimdi senin bu hissizlik, sinir falan gitti mi diyeceksiniz. Pek gitti diyemem. Sinirlendiren olursa dalabilirim ama piç Murat'ı dövmekte az çok sinirlerime iyi gelmedi değil.

Şahsen ne ara yola çıktık bilmesem de pek birşey demiyordum. Çünkü artık bir an önce şu akraba işleri bitsin istiyorum. Ay karıştırılmak ne kadar da zormuş ya.

E bi zahmet aq.

Zor dediğime bakmayın sıkıldım ya. Artık bu işler sıktı ya. Abi önceden ne kadar güzeldi. Kimse yoktu. Hesap vermek yok. Kafana göre takıl. Sadece askerlik var falan. Harbi güzelmiş lan.

Ya tamam aile sevgisiydi, sevilmekti falan her ne kadar bana ters olsada fena değil ama habire seni merak etmeleri, yanlız kalmak istiyorum diyince bile meraktan kırk kere aramaları, sırf onlar üzülmesin diye kendimden taviz vermem biraz beni sıkıyor aq. Ben gelemem böyle şeylere.

(Burada bende Arya'da içini döktü gibi oldu ama her neyse olaylara geçek artık)

Arda "Lan oğlum ben niye geliyorum sizinle?"

"Ne bileyim lan. Ben kabul ettim de bu kadar çabuk gideceğimizi bilmiyordum."

Arda "Harbi bu ne acele aq."

(Burada bir tıkandım aq ne yazacağımı bilemedim)

Bir 10-15 dakika sonra baya büyük bir konağın önünde durduk.

Tabi sülalece yaşadıkları için bu kadar büyük olması normal.

Hak veriyorum. Hepimiz park edip indik.

Konağın önünde dizildik. Burada da korumalar vardı tabiki ve hepsi bana şaşkınlıkla bakıyordu. Tam olarak baktıkları şey Asya ve benim benzerliğim. Birde yaralarım olabilir.

Yanağımda ki morluk geçmişti. Ancak dudağımda, kaşımda ve anlımda küçük yara vardı. Ellerimde ki eklem yerlerim kıpkırmızıydı. Daha bugün olduğu için henüz kabuk bağlamamıştı. Birde üstümdeki hırkayı çıkarmıştım. Kollarımdaki sargılara bakıyorlardı.

Onlara sert bir bakış atarak hırkamı giydim. Asya yanıma gelip kolumun altına girdi. Diğer kolumun altına da Ares girdi. İkisinin de kafasına bir öpücük bırakıp iyice kendime çektim. Konağa doğru ilerlemeye başladık. Babam kapıyı çaldı. Kapıyı bir tane kız açtı. Benimle yaşıt gibi görünüyordu ki yüksek ihtimalle benimle yaşıt.

Dikkatle ve merakla bana baktı. Daha sonra babamın genzini temizlemesiyle kendine gelip çekildi.

"Ay amca hoş geldin."

Kız tek tek tüm aileyle sarıldı. Demek ki bu kız benim kuzenim olan kız. Evet araştırmıştım ancak resimlere bakmamıştım. O yüzden tiplerini bilmiyordum.