Joseph Quinn fanficidir.
"Peki ya beraber olduğumuzu öğrenirlerse Joseph? O zaman bütün bu yaşananlar yüzünden benden vazgeçecek misin?"
"Hayır, Skyler. Aksine, sen istersen ben bütün her şeyden senin için vazgeçerim."
Durmadan akmaya devam eden yaşlarımı silerken kapının kolunu tutup açtım. Bu gerçekten de şaşırtıcı bir sürpriz olmuştu.
Joseph Quinn elinde mumları yanan küçük bir pasta ile karşımda duruyordu. Ve yüzündeki gülümseme beni görünce yavaşça sönüp korkmuş ve endişelenmiş bir hâle dönüşmüştü.
Skyler: Joseph?
Sesim kendimden beklemediğim bir şekilde titrek ve güçsüz çıkmıştı. Karşımda çok samimi olmadığım biri varsa ağlamak benim için işkenceye dönüşüyordu. Bir şeye üzüldüğüm için kolay kolay ağlamazdım. Duygusal filmler veya acıklı bir kitap beni ağlatamazdı. Ben sadece kendi kontrolüm dışında gelişen durumlarda ve ipleri elime alamadığımı hissettiğimde ağlardım.
Örneğin sinirlendiğimde ağlardım. Kendime söz geçiremediğimde, işler istediğim gibi gitmediği zaman hırsımdan ağlardım. Bu da beni başka biri ağlarken gördüğünde güçsüz hissetmeme sebep oluyordu. Gülümseyerek ona bakmaya çalıştım. Ama suratımın kurbağaya döndüğüne emindim.
Joseph: Her şey... Yolunda mı?
Kelimelerin dikkatle seçerek konuşmaya özen gösteriyordu. Çok yumuşak ve sakin bir ses tonuyla sormuştu.
Skyler: Ben sadece... Her şey yolunda merak etme. Biraz sinir boşalması yaşadım. Şey... Ayakta kaldın. İçeri geçmez misin?
Elindeki pastada hâlâ yanan mumları üfledi.
Joseph: Biraz daha sen üflemeseydin sönüp gideceklerdi, bu sefer dilek dileyemeyecektin.
Ne dediğini anlamaya çalıştım ve sonrasında da güldüm. O içeri geçerken neden bu kadar kolay bir şekilde yüzümü güldürebildiğini sorguluyordum.
Pastayı hafifçe tezgahın üzerine koydu. O kadar kibar biriydi ki oturmak için bile benim elimle koltuğu göstermemi bekliyordu. Salona geçip büyük beyaz koltuğa oturdu. Eve yabancı birilerinin gelmesinden kedimiz Kitty pek hoşlanmazdı. Onu görünce kaşlarını çatarak gerinmeye başladı.
Fakat Joseph önce ona yavaşça elini uzatarak sanki bir insanla tanışıyormuş gibi patisini tutup sıktı.
Joseph: Selam yakışıklı. Benim adım Joseph. Seninki ne?
Yandaki koltuğa otururken Kitty diye cevap verdim. Sonrasında onu kucağına alarak başını sevmeye başladı. Kitty hâlinden memnun görünüyordu. Çoktan hırlamaya ve uyku pozisyonuna geçmişti.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Skyler: Pasta için teşekkür ederim... Gerek yoktu. Şey... Arkadaşlarımla planım iptal oldu.
Yalan söylemeye çalışıyordum. Kendi doğum gününde evde ağlayan ve sanki mutluymuş gibi davranan bir şizofren gibi görünmek istemiyordum.
Joseph: Neler olduğunu anlatmak ister misin? Anlatmak istediğin sürece dinlerim.
