I'm in love with Joseph Quinn

009

Eve geçip kendimi yatağa attım. Julia, Jamie'yi kahve içmeye bize davet etmişti. Üşüyordum. Yorganı kafama kadar çekip uyumayı denedim. Beş dakika sonra kapı açıldı ve yanıma birisi oturdu.

Tommy: Hadi kalk seni hastaneye götürüyoruz.

Başımı olumsuz anlamda salladım ve yorganı tekrardan başıma çektim. Tommy de geri açtı.

Skyler: Tommy, donuyorum! Kapat şunu.

Tommy kalkıp dolabımı açtı ve ceket, atkı gibi şeyleri çıkarıp yatağın üstüne atmaya başladı. "Ben içeri geçiyorum, yirmi dakikaya hazır ol."

Skyler: Hastaneye gitmek istemiyorum. Aşağıdaki eczaneden birkaç ilaç alıp gelsen olmaz mı?

Tommy göz devirirken kapının eşiğine gelip duvara yaşlanmış Jamie ve Julia'yı gördüm.

Jamie: Burada neler oluyor?

Julia: Skyler'ın yine hastane fobisi tuttu anlaşılan.

Skyler: Kokusunu sevmiyorum. Orada olmak istemiyorum. Beni sadece daha da hasta hissettiriyor.

Jamie yanıma oturup ellerimi ellerinin içine aldı. Meraklı bir gözle ama anlayışlı bir şekilde gözlerimin içine baktı.

Jamie: Neden bu kadar çok korkuyorsun Sky?

Oflayarak önce Julia'ya sonra da Tommy'e baktım.

Skyler: Uzun zaman önce savaştığım alkol bağımlılığını biliyorsun. Yaklaşık iki ay kadar hastanede kalmak zorundaydım. Daha çok hapis gibi geliyordu. Ve daha sonrasında da böbrek yetmezliği çıktı... Bir süredir haftada bir veya iki gün diyalize girmek zorunda kaldım. Şimdilik bir sorun yok ama eğer oraya gidersem bir daha çıkamam gibi hissediyorum.

Jamie gülümsedi. "Eve doktor çağırmamı ister misin? Böylece oraya kadar gidip o ortamı görmek istemezsin. Ben de Joseph'e verdiğim sözü tutmuş olurum."

Tommy ile aynı anda sorduk: Ne sözü?

Jamie hayali bir toz varmış gibi elini savuşturdu. "O gelene kadar sana iyi bakacağıma ona söz verdim. Daha doğrusu söz verdirtti."

Jamie konuşurken yanımdaki komodinin üstünde çalan telefona baktım. Arayan Joseph'ti. Diğerleri odadan çıkarken telefonu açtım.

Skyler: Hey... Ulaşabildin mi?

Joseph: Evet, ama sandığımdan daha uzun sürebilir. Hastaneye gittiniz mi?

Skyler: Şey... Şimdi çıkmak üzereydik.

Joseph: Bebeğim aklım sende kalmasın. Telefona bakamayabilirim ama lütfen bana mesaj at. İşim biter bitmez geleceğim. Söz veriyorum.

Buruk bir şekilde gülümsedim. Ona yalan söylemek istemiyordum ama gitmeyeceğimi duyarsa beni zorlayacaktı. Hastanelerden gerçekten nefret ediyordum. Birisi boğazımı sıkıp nefes almama izin vermiyormuş gibi hissediyordum.

Joseph: Skyler?

Skyler: Evet Joseph?

Joseph: Seni seviyorum.

Telefonu kapattığında öylece kapıyı izliyordum. Bunu bana ilk defa söylemişti. Tekrardan yatağa girip yorganı kafama kadar çektim ve gülümseyerek uyumayı denedim.

Jamie

Jamie: Teşekkür ederim Bay Rash.

Bay Rash çantasına alet edevatları doldururken Julia Skyler'ın odasına girdi.