Part(5)

3.2K 175 2
                                    

(Zawgyi)

လူနာျပန္သြားေသာအခါသူသက္ျပင္းခ်မိသည္။
ဘဏ္စာအုပ္ကိုထုတ္၍လက္က်န္ေငြကိုေရတြက္ၾကည့္မိေတာ့ဆယ္သိန္းေက်ာ္လုလုသာက်န္ေတာ့သည္။အေဖက်န္ခဲ့တဲ့ဘဏ္စာအုပ္ထဲမွာလဲပိုက္ဆံေတြကအကုန္ထုတ္ၿပီးသား။

ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။
ဘယ္လိုမွ...အေမေတာင္းတဲ့ေငြကို....မေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး။

စားပြဲခံုကိုတေဒါက္ေဒါက္ေခါက္ရင္းအၾကံထုတ္​ေနမိသည္။စားပြဲေပၚမွေဒါက္တာကိုင္နားၾကပ္ကိုၾကည့္ေနမိသည္။အဆုတ္အထူးကုဆိုေသာဂုဏ္ပုဒ္သည္လည္းသူ႔ကိုမကယ္ႏိုင္။ပိုလ်ွံလွပါသည္ဆိုေသာဝင္ေငြသည္လည္းမကယ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။

ဝင္ေငြဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားထြက္ေငြကပိုမ်ားေနရင္ဘယ္မွမ်ွတမႈ႐ွိေတာ့မည္နည္း။

မုန္႔စားဆင္းခ်ိန္ေက်ာင္းဆင္းေသာအခါသတၱိေနႏွင့္ေဇာ္ေတဇတို႔အေဆာင္ကူးၾကေတာ့သည္။အထက္တန္းေဆာင္မွသည္အလယ္တန္းေဆာင္သို႔။

မလာစဖူးအလာထူးေသာသတၱိေနကိုအလယ္တန္းေက်ာင္းသူေလးမ်ားအသာငမ္းငမ္းႏွင့္ၾကည့္ၾကသည္။
တစ္ခ်ိဳ႕သူမ်ားကမူတီးတိုးအတင္းတုတ္ၾကသည္။

"အဲ့တာဟိုမာနမင္းသားေလ..ေသာက္က်င့္ကလဲဆိုးလိုက္တာ"

"အားးးးးမ်က္စိေတြစူးလိုက္တာ...အရမ္းေခ်ာတာပဲ"

"သူကစႏၵကူးကိုႀကိဳက္ေနတာဟဲ့...အခုအဲ့ေကာင္မေလးဆီလာတာေနမွာ.."

"ဟယ္..အေျဖလာေတာင္းတာမ်ားလား"

"သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကလိုက္တယ္ေနာ္..ႏွစ္ေယာက္စလံုရဲ႕နာမည္မွာထပ္ဆင့္နဲ႔"

"အဲ့တာလိုက္တာလား??ဒီေခြးမကေတာ့"

သတၱိေနသည္႐ွစ္တန္းခန္း(A)ခန္းကိုေက်ာ္၍ခုႏွစ္တန္းခန္းဘက္ေရာက္သြားရာေဇာ္ေတဇမ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ရသည္။

"မင္းဘယ္သြားေနတာလဲ"

စႏၵကူးဆီလာတယ္ထင္ေနမိတာ။

"ညီမင္းသန္႔ဆီကိုေလ"

သတၱိေန၏လူယုတ္မာျပံဳးနဲ႔အေျဖေၾကာင့္ေဇာ္ေတဇရင္ထဲထိတ္ကနဲ။

ဘုရား..ဘုရား..။
ထပ္ၿပီးအႏိုင္က်င့္ႏွိပ္စက္ဦးမယ္ထင္ပါ့။

ေဟာင္း..အတိတ္..ေႏွာင္း(ဟောင်း...အတိတ်..နှောင်း)(Completed)Where stories live. Discover now