JUANITO'S POV
"Juanito ijo..."
I stood up when Tita Kitty entered her office inside her pastry shop kung nasaan ako ngayon. May enorder kasi akong cakes for our company celebration dahil mag a-apat na taon na ito sa susunod na araw.
I want to celebrate this special occasion since pinaghirapan ko ito simula at sapul para may masabi naman ako sa buhay. Ang dami kong napagdaanan sa loob ng anim na taon mula nang maghiwalay kami ng dating nobya— Hillary. I worked hard para lang maging possible ang lahat ng meron ako ngayon.
And to prove that, people can now say that I really did it just by looking at what I am right now. Kahit papaano ay naging successful ako sa. I even top as the most overrated business man in the business industry.
I did these all para lang pantayan ang estado ng buhay ng babaeng mahal ko. But things did not went well according to the plan. Yumaman nga ako at umasenso pero wala namang nagawa iyon in order to bring back the woman I continue to love.
Ang gago ko lang kasi. Sobrang gago at kung bakit ko pa hinayaang mawala sa mga kamay at bisig ko ang babaeng mahal.
This is all my fault. At wala ng ibang tao na dapat sisihin pa kundi ang sarili ko lang.
Sobrang hirap noong una pero kinaya ko, ginawa ko lahat mula sa pinakamababang pwesto sa isang kompanya hanggang sa tuluyang nagbunga ang mga pinaghirapan ko.
Naaalala ko pa kung paano ako nakapasok sa kompanya. It was all because of Mayor na pinagsilbihan ko noong college. Sobrang hirap sa umpisa but I overcome it all by working smarter and harder.
Napabuntong-hininga na lang ako at pinagmasdan ang kabuuhan ng pasty shop. Hindi naman ganoon ka rami ang mga tao kaya naman maaliwals sa mata ang buong paligid.
It is been a month na para akong patay at walang pake sa mundo. Hindi rin ako makakain sa tamang oras dahil binababad ko ang sarili sa mga paper works at iba pang trabaho sa opisina because that is the only way in order for me to divert my attention. Baka kasi kung tumunganga lang ako, siya na lang laging maiisip.
Kahit na nangako akong kakalimutan siya, hindi ko talaga magawa.
How can I f'cking forget her? How?
Paano 'yon kung alam ko sa sarili ko na siya lang naman ang sinisigaw ng puso ko simula sa una pa lang.
Ang unfair lang kasi ng mundo, ilang taon na rin ang nasayang pero ni minsan hindi ako nakaramdam ng saya.
Nilapitan na ako nang tuluyan ni Ms. Kitty. She is wearing that sad face habang pinapaypayan ang sarili gamit ang sariling mga kamay.
"Ikaw ha, hindi mo man lang sinabi sa akin na may apo na pala ako sa inyo!" She hissed that made me confused.
Nagtataka kong tinitigan ang matanda at alam kong napansin niya 'yon.
What the hell is she talking about?
"What do you mean?" Tanong ko nang makaupo na siya sa lamesa niya. Para ring naliwanagan ang mukha nito at animoy may naisip bago nanlalaki ang mga matang tinignan ako at dinuro.
"Shit. A-Ah eh wala... 'Yong cakes, approve na yung red velvet cakes. Oo 'yon nga. Papadeliver ko na lang sa mga tauhan ko next week kaya don't worry na. Ako at mga staffs ko na ang bahala hehehe..." nakapeace sign pa nitong dagdag.
Nakamasaid lang ako sa kaniya at kunot-noong nagtataka sa kinikilos ng matandang babae. Gusto ko pa sanang magsalita when a little boy appears inside the office.
He looks familiar...
"Excuse me... hello po lola Kitty. Where can I get a bottle of water po? I would like to have some of it..."
BINABASA MO ANG
THE BATTERED WIFE (COMPLETED)
Romance(R18+) A love story that ended many years ago. What will happen if two frustrated hearts will meet again? Hillary Alejandrona and Juanito Fernandez, who used to be lovers and promised each other a love that would last forever. But because of one li...
