Obsession 1: Edrene Jad Sandoval

OBSESSION 32

Kianna Sanchez

Pagkauwi namin sa bahay ay masaya akong inilapag ang mga anak ko sa crib nila, nilibot ko ang paningin ko sa buong kwarto at ngayon ko lang tuluyang naappreciate ang ganda dahil na rin siguro kumpleto na ito dahil nandito na ang mga anak ko.

Nagulat ako dahil may kamay na pumulupot sa bewang ko at alam ko na kung sino ang nagmamay-ari sa mga braso na 'to.

"I love you" he said in a baritone voice.

I just smiled and faced him, "Bakit malambing ka ngayon ha?" i said while cupping his face.

"I am just happy dahil binigyan mo ako ng magandang regalo" sabi niya habang tiningnan ang mga anak namin na natutulog, "At dumating kayo sa buhay ko."

"SSSHHH!" I comforted him.

"Don't leave me again."

"Oo nga" natatawa kong saad. "I'm afraid baka balikan kami ng mga bata ng pamilya ni Felicia."

Kahit naman nakakulong sya ngayon ay hindi ko pa rin maiwasan na kabahan at matakot para sa kaligtasan namin ng mga bata. Lalo na at lahat nadadaan sa pera may pamilya pa sya na nandito lang sa paligid.

"Don't think too much love, Felicia is in mental hospital and her father died last month." sabi niya habang sinisiksik ang mukha sa leeg ko.

"Ano ang nangyari?" tinulak ko sya kaunti dahil sa gulat.

"Maraming utang at binaril sya ng mga gang na pinag utangan niya, that's all." 

Kahit may ginawa sa akin si Felicia hindi ko pa rin maiwasan na mag alala sa kanya dahil alam ko ang pakiramdam na mawalan ng magulang.

"Alam ba ni Felicia?" i asked him

"I don't know."

"Alamin mo what if isisi nya sa atin ang pagkamatay ng daddy niya." nagsisimula na naman akong matakot para sa mga bata.

"Babalik tayong mansion after we get married, don't worry lahat ng gamit dito ay dadalhin sa mansion. Para hindi ka na rin mag isip para sa kaligtasan nila, doon mapapanatag akong safe kayo kung yun ang nakakapag pagaan ng loob mo." sabi niya habang hinahawi ang buhok ko at nilalagay sa likod ng tainga ko.

Niyakap niya ako at hinalikan sa pisngi "I love you." sabi nya 

"I love you too" i smiled alam ko na kahit anong takas ko sa kanya ay hindi pa rin ako makakawala sa pagmamahal ko sa kanya at pagmamahal niya sa akin.

"Let's get married in two weeks."

Lumaki ang mata ko sa sinabi niya.

"Are you in a hurry?"

"I just can't wait, baka takasan mo pa ako." he let a small laugh

I just rolled my eyes at napabaling ang tingin ko kung saan pwesto ng mga anak ko dahil umiiyak na si Kaiden.

"SSHHH, tahan na anak nandito na si mama. Nagugutom ka na ba ha?" kausap ko sa anak ko at binuhat mabuti na lang at hindi nagising si Khari sa iyak nya.

Binuhat ko na si Kaiden at umupo sa sofa at inilabas ang kaliwa kung dibdib para ma pa breastfeed ko na siya.

"Damn!" rinig kong mura ni Jad kaya pinanlakihan ko sya ng mata.

"I'm sorry it's just ang swerte nila for the whole damn year!" he rant.

"Huwag kang maingay baka magising si Khari, hindi ko kaya mag pagatas na dalawa sila."

Lumapit naman sya at lumuhod, "I'm sorry love, basta solo kita mamaya. NO BUTS."

"The heck?"

And this man is just smirking with me, he is so annoying.