Words Written in Water (Loser #3)

Chapter 5

Chapter 5

Rae #EndImpunity 🔒 @doraemill · 1s
Anong crush putangina kadiri anak yan ng gobernador millicent

"Isang tower at isang order ng sisig," sabi ni Sadie sa server. "Ikaw? Magyoyosi ka ba?"

I nodded as I put my phone down. "Isang pakete na ang bilhin mo."

Ngumisi siya. "Grind, ah?"

Inirapan ko siya bago pasalampak na sumandal sa monobloc. Matapos niya akong samahan sa trabaho ay dumiretso na kami sa C Square—bar kung saan madalas kaming mag-inom. Sagot niya raw lahat ng magagastos namin kaya hindi na ako pumalag. Syempre, hindi naman ako tanga para tumanggi sa libre.

"Bukas ulit?" tanong niya.

"Ang alin?"

"Pag-o-observe mo kay Juancho." She laughed. "Observe amputa. Akala mo supervisor, eh."

I exhaled loudly when I heard the asshole's name again. Hindi alam ni Sadie na nahuli kami ni Juancho dahil sa buhok ko. Tuloy ay gusto kong i-contemplate ang pagpapakalbo. Lagi akong pinapahamak nito, eh!

"Hindi ko alam. Bahala na."

Pinanood ko kung paanong ilagay ng server ang tower sa gitna ng mesa namin. Inilapag niya rin ang sisig at utensils.

"Hindi ba puwedeng bastahin 'yan?"

"May specific questions si Capuso na kailangang sagutin." I shook my head. "Ewan ko ba. Parang tarantado 'yon. Pina-practice niya yatang maging gossip columnist ako. Pang-paparazzi 'tong ipinapagawa niya sa'kin, eh."

She poured her cup. "Mabuti na lang pala hindi niya ako isinali d'yan. Wala akong patience."

"At ako meron?" Sarkastiko akong tumawa. "Kung may choice ako, tingin mo gagawin ko 'to? Bwisit na bwisit na kaya ako sa impaktong 'yon."

"Parang hindi naman 'yan ang nakita ko kanina."

I raised a brow. "Pinagsasabi mong gago ka?"

"Mukha kang nag-e-enjoy sa panonood kay Juancho."

Tumikhim ako. "Funny mo pala."

"Hindi naman kita masisisi. Guwapo talaga siya, so..." She shrugged. "Normal ang ma-attract."

Sinamaan ko na lang siya ng tingin bago naglagay na ng alak sa baso ko. While doing that, I couldn't help but think of how Juancho was so close to me earlier—the way his minty breath tickled my skin and his eyes darkened with intensity.

Punyeta lang. Wala dapat akong ibang maramdaman sa kanya kung hindi kuryosidad. Appreciating his looks was not on my to-do list... kahit pa matagal ko nang ginagawa 'yon. He was blessed with well-crafted features, and if not for his background, I probably would have grown to really like him.

Crush? I scoffed.

Okay sige, tangina. I might have a little—littler than my patience—crush on him. Pero sa mukha niya lang! Ang sama-sama ng ugali niya, eh! Ang bigat pa ng kamay!

"Dahan-dahan!" tawa ni Sadie nang inisang lagok ko ang nasa baso ko. "Namumula ka agad. May tama ka na?"

I could only scream in my head.

No... hindi puwede. Attraction was the first step to developing feelings to someone, at kailangan kong tigilan ang katarantaduhang naiisip ko bago pa tumambay si Juancho sa utak ko.

Come on! Ilang beses ko pa lang siyang nakakausap! Ni wala nga akong alam sa kanya na kagusto-gusto!

I breathed deeply as I took another shot. Bakit ba kasi ang guwapo ng hinayupak na 'yon?! May paglapit pa ng mukha at pagtingin sa labi ko! Oh, ano?! Gusto niya akong halikan?! Edi, go! Duwag pala siya, eh! Halikan niya 'ko kung matapang siya!