Warm Water (MM Translation) Completed

အခန်း ၁၁။ အိမ် (ဇာတ်သိမ်း)

[Unicode]
အခန်း ၁၁။ အိမ်

ညစာစားပြီးတော့ နှစ်ယောက်တူတူ ရေငှက် (mandarin duck)တွေလိုမျိုး ချစ်ခင်ကြည်နူးစွာ ရေအတူချိုးခဲ့ကြသည်။* ရေချိုးပြီးတာနဲ့, လုယိချန်က ပျော်ရွှင်စွာပဲ ကျီယန်ကို ကုတင်ပေါ်ခေါ်သွားခဲ့သည်။

*mandarin duck ဆိုတာ တရုတ်မှာဆို အချစ်သင်္ကေတကို ကိုယ်စားပြုတဲ့ ငှက်တွေပါ။ သူတို့က မိတ်ဖက်နဲ့ရေချိုးတဲ့အခါမှာ အတူတူချစ်ကြည်နူးတစ်တီတူးကြပါတယ်တဲ့။ အဲ့တော့ ရိုးရိုးရေအတူ ချိုးတာမဟုတ်ဘဲ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကိုဖော်ပြတဲ့ပုံစံချိုးကြတာပါ*

အချိန်အတော်ကြာ ပူးယှက်ခဲ့ကြပြီးနောက်မှာတော့, ကျီယန်က ပျင်းရိပျင်းတွဲ ထထိုင်လိုက်ပြီး ကုတင်ခေါင်းရင်းကို မှီရင်းချွေးသုတ်နေခဲ့သည်။
လုယိချန်က ကိုယ်နေဟန်ထားပြောင်းပြီး, ကျီယန်ရဲ့ ပေါင်ပေါ်ဘေးတစောင်းမှီရင်း သူ့ကိုမော့ကြည့်နေခဲ့သည်။

ကျီယန်က သူတို့အိပ်ခန်းပြတင်းပေါက်ကနေတဆင့် ညဉ့်ကောင်းကင်ကိုကြည့်နေရင်း သူသတိမထားမိခင်မှာပဲ သူ့လက်တွေက လုယိချန်ရဲ့ ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေခဲ့သည်။

"ကိုယ့်ကို တစ်ခုခုပြောပါဦး။ ဘာလို့ ကျောင်းကအဆောင်မှာသွားမနေရတာလဲ? ဒီအိမ်မှာဆက်ပြီး တစ်ယောက်ထဲနေချင်တာလား?"

လုယိချန် ပက်လက်လှန်ပြီး မျက်နှာကျက်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်သည်: "ဘာလို့လဲဆိုတော့..."

သူ ကျီယန်ရဲ့ လက်ကိုလှမ်းကိုင်လိုက်ရင်း အတည်ပေါက်ကြီးပြောလာသည်: " ကျွန်တော် ဒီနေရာကို ကျွန်တော့်ရဲ့ အိမ်လို့သဘောထားလို့လေ။
ဒီအိမ်က ငှားထားတာဆိုပေမယ့် ကျွန်တော်တို့နှစ် ယောက် သုံးနှစ်တောင် အတူတူနေခဲ့ကြတာ။ ဒါက ကျွန်တော်တို့ အိမ်ဆိုတော့ ကျွန်တော် ထွက်သွားဖို့ တွေးကြည့်လို့မရဘူး"

"ယန်ကော, ကျွန်တော် အစ်ကိုနဲ့အတူ အိမ်တစ်ခုလိုချင်တယ်။ ကျွန်တော်တို့က မိသားစုဖြစ်လာရင်ကောင်းမယ်" လုယိချန် ပြောလာခဲ့သည်။

ကျီယန် ကောင်ကလေးရဲ့ မျက်ဝန်းထဲက မျက်ရည်တောက်တောက်လေးတွေကိုမြင်တော့ သူ့နှာခေါင်းပါကျဉ်လာခဲ့သည်။