Hold, Rain

Prologue

NAABUTAN pa ko ng ulan, palagi na lang ganito. Kapag may payong akong dala, hindi umuulan at maganda ang panahon kapag wala naman akong dalang payong, tska naman bubuhos ang ulan! Napatingin ako sa kape ko na halos mangalahati na dahil sa pag takbo ko.

Tumila na ang ulan at agad akong dumiretso sa on-call room para mag palit ng damit, May chance pa naman na promoted ako this year, im completely wrench!  "Sunny day ha." Pang aasar pa ni Stacy, ang bestfriend ko. "Wala ka talagang dulot." Hirit ko, mahilig siyang tsempuhan ako na naiinis tapos iinisin niya pa ako lalo. Parang hindi kaibigan, eh.

"Congratulations on your successful operation, Ms. Alcaraz. We'll be endlessly greatful for you. Especially the family of the patient, Thank you." My senior surgeon said. I bowed on them to show my gratitude. Nag paalam ako tska umalis dahil hindi ko na kaya ang pagod ko, naulanan pa ko kanina. Masiyadong overwhelming ang naging operation dahil nasa date ako nang tumawag bigla ang hospital.

"Pinag kakaitan yata tayo ng langit at lupa na hindi na mag jowa." Bungad agad ni Stacy pag balik ko sa on-call room. Hindi na kaya ng katawan ko, 16 hours surgery is not a joke. "Nag sanib-pwersa yata lahat ng santo na ipag-dasal na tumawag ang head surgeon kahapon!" Halakhak niya. Sayang 'yon, pakiramdam ko nga ay naturn off na sa'kin si Josh, isa sa mga dates ko these past few months.

"Tangina ka!" Singhal ko sakaniya at uminom ng kape, hinanda niya sa'kin 'to dahil nasa table ko na kaagad. "Hanapan ba kita ulit? Malay mo, ito na talaga." Sambit niya. Umiling na ako agad, ilang beses na niya sinabi sa'kin 'yan. Hindi ko na mabilang kung ilan, para bang may sumpa kapag siya ang mag rereto sa'kin.

Pumunta na lang ako sa double-deck bed na nandito sa on-call room para mag pahinga. Nakapag pahinga ako kahit 2 oras. Bumangon ako para mag aral ulit. Hindi natatapos ang pag aaral kapag doctor.

Kinabukasan ay umuwi muna ako para makaligo, dalawang araw na 'kong walang ligo. Pag punta ko sa hospital ay nakasalubong ko si Stacy pero mukhang busy siya kaya hindi ko muna binati.

Napamasahe ako sa sintido ko pag upo ko sa office chair, on-call doctor ako ngayong araw kaya wala pa sigurong limang minuto ay tatawagin na 'ko para sa isa na namang mahabang surgery. At hindi nga ako nag kamali, tinawag na ako ng isang co-worker ko dahil pinapatawag daw kami ni Doc.

Nag kape muna ako bago mag rounds sa ER. madami akong gagawin ngayong araw bukod sa mag rounds nang mag rounds sa buong 12 hours na duty ko, 7AM to 7PM ako ngayong araw.

"Doctors, Emergency! Construction Incident, please be prepared." Announce ng nurse bago ibaba ang telepono ng Emergency room, I started to pull myself together i know a lot of things will happen in just seconds. Halos isang taon na 'ko ganap na doctor. I've never treated construction accident patient before, but that's what i'm here for. to help them.

"Doc, can you check his vitals? i will do rounds around the er. please help him doc." I said then leave, may nakita akong critical ang condition at walang pumapansin sakaniya dahil sa sobrang daming patient na dumadating, hindi pa natatapos ang pag gamot sa lima, may darating na naman.

I'm not lying but the patients are making me anxious, these people needs me, ayun lang ang nasa isip ko, we're their only hope.

"Doc! Doc! Please help my daughter, she's dying i know─ doc please help us, i'm not even sure what i'm saying but please─" Sabi agad sa'kin ng kasama niya. Ito ang kahinaan ko, ang patients ko. Tumango ako sakaniya at tumawag ng nurse para matulungan ako. I checked the patient, she's unconscious.

"Please wait for the results outside, we're make sure that you're daughter will be safe." I said, tumango siya sa'kin bago bitawan ang kamay ko mabuti na lang at hindi niya ko pinahirapan pa.

Nag check muna ako ng vitals ng patient at sinusuri kung paano ko gagawin ang dapat kong gawin bilang isang doctor. Her vitals were in critical condition, mataas ang body temperature niya at higit pa don she's unconscious, something's really happening.

"Doc! I need help." Tawag ko sa isang doctor na senior ko, i will make sure if my guts are true. "Doc, abnormal temperature and she's... she's unconscious doc." im stuttering... pinalabas niya ko at siya ang nag asikaso ng bata. Umalis na agad ako doon para tulungan pa ang ibang mga pasyente, parang hindi sila nababawasan.

Pag labas ko ng cubicle ay nakita ko ang pamilyar na mukha, Anong ginagawa niya dito? with his white coat and stethoscope? Paano siya napunta dito? Ano 'to, Intern?

Hinawi lang niya ko at dumiretso sa walang malay na katawan na nasa kama. Wala naman akong nagawa doon, aalis na ako dahil hindi ako pwedeng babagal bagal, madaming tao ang umaasa sa'kin. Marami pa 'kong kailangang tulungan.

Akmang lalakad na 'ko nang bigla siyang nagsalita mula sa aking likuran. Ngayon ko lang narinig muli ang boses na 'yon.

"Thank you, for saving my daughter..."