Hold, Rain

rain ─ 1

"Rosette! Coffee?" i look at my friend. Stacy, siya lang ang kaibigan ko. Nag titiis. I stare at her walking before looking at my laptop again, studying.

"Friend, Here's your coffee. I know you love americano so much so here it is!" She said, so energetic. "Wala ka pang tulog sa lagay na yan ha? napaka energetic mo naman." Sabi ko na lang at kinuha ang kape ko. Totoo naman, halos isang oras lang ang tulog ko. Hindi uso ang tulog sa med school.

She continue to chat about random things while i'm working with this dumb fucking essays. I don't know how i started this with a empty stomach and no sleep, my brain is not working anymore. Bilib rin ako sa sarili ko minsan, idol ko na sarili ko.

After chatting around, we decide to go to our condo to sleep. Our next class will be tomorrow afternoon until evening. Milagro na sa'min para 'yon dahil wala ring quiz na tatahakin bukas, sa wakas ay may tulog na rin ako. Oo, kasama ko si Stacy sa condo. Noong freshmen year lang kami nag kakilala at ahead siya sa'kin ng isang taon parehas kami ng course na kinuha at nag kakilala kami dahil umulit siya sa isang subject.

Kinabukasan, I decided na mag jogging sa village pang pagising lang dahil mag aaral na naman ako mamaya pag tapos ko mag lunch. Hindi pwedeng hindi ako papasok nang walang alam lalo na pumasok si Aristole.

Simula med school ay madalas siyang pangalawa sa'kin at hindi ko alam sa tuwing nakikita ko ang pangalan niya nasa ibaba nang pangalan ko ay para bang binunutan ako ng tinik sa lalamunan.

"Nag aaral ka na naman?" Reklamo agad ni Stacy pag bangon niya. "Anong gusto mong gawin ko? Mag rap?" Sarkastikong tanong ko sakaniya. She keep blabbering but I don't mind her because i'm doing my thing. Nakita ko na lang siya sa dining na kumakain habang nag aaral, Ganito lang ang eksena namin palagi, ang mag aral.

"May gagawin ka ba bukas? Samahan mo naman ako, Mag apply na siguro ako sa St. Paul Hospital, Maganda daw do'n." Ngiting sagot niya, tinignan ko muna ang schedule ko bago ko siya tignan ulit, mag aaral lang naman ako bukas dahil wala akong klase. "Sige." Maikli kong sagot, tumili siya sa tuwa.

Maya maya pa ay nag huhugas na siya ng pinag kainan niya habang nag rarant ng minor inconvenience na nangyari sakaniya ngayong araw. "Nakakainis ang Anatomy! 47/80 lang ako! Pero aminin, mataas na 'yon. Ipaglaban ko pa ang 6/60 ko." Sabi niya sabay halakhak, natawa rin tuloy ako. Hindi talaga mawawala sa med school ang score na 10 pababa.

"Ano ba kasing sinagot mo doon? Pangalan ng mga nakalandian mo?" Pang aasar ko. Nakita ko ang mata niyang umirap sa'kin. Bilib rin talaga ko dito sa kaibigan kong 'to, every week my failed talking stage.

"May sumpa ka kasi! Kada pinapakilala ko sa'yo mga nakaka talking stage ko bigla na lang akong di kinakausap!" Natawa ko doon, sinisi niya pa talaga ko? "One week trial, isang linggong pag-ibig." Sarcastic kong sabi.

"Wala kang dulot, ina mo." Doon na ko napahalakhak, ito na yata ang pinaka exciting sa friendships namin. Masiyado kasing seryoso pag binibiro.

Dumating na nga ang kinabukasan as I answered na pwede ako today, kailangan kong tuparin 'yon. "Bilisan mo! Lumalakas na ulan." Sigaw sa'kin ni Stacy, mag bubukas pa lang ako ng payong nag bubunganga na siya.

Pag pasok namin ng Hospital, i can't stop staring at the interior of the hospital, it's so big! I was so mesmerized, i didn't realize my mouth has an 'o' the whole time.

"Ay, Langaw!" muntik na ko mapatili sa gulat ng makita kung sino ang nasa tabi ko. Fucking Aristotle.

"pati ba naman dito makikita kita." reklamo ko kaagad, pumunta na sa nurse station si Stacy para mag tanong about sa interview niya. "Is it bothering to see me, Ms. Alcaraz?," He chuckled looking at the main door, that i was looking too. Tumingin ako sakaniya, he's wearing his plain black polo shirt partnered with black trouser and black shoes.