Hold, Rain

rain ─ 14

tw : SUICIDê ATTêMPT, SEXUÆL ASSAŪLT, MENTIONING RÂPÈ

Nagising ako sa vacuum dahil naglilinis pala si Stacy. It's been weeks since I saw her smile.

"For fuck's sake, it's 5AM in the morning. Kakatapos lang ng duty ko!" Reklamo ko agad sakaniya but she only smiled at me.

"Gising na, breakfast na tayo. Bago ka matulog kumain ka na muna," She's being her unusual self, ano ba meron?

Umupo ako sa hapag-kainan. Surprisingly, nakahanda na ang lahat.
"Wala kang duty?" Tanong ko sakaniya. Tumingin siya sa'kin at ngumiti, "Wala, nag request ako ng off for 1 week,"

Tumango na lang ako at nag simulang kumain pero hindi ko maiwasang mapatingin sakaniya. It bothers me so much, parang may mali.

"How are you?" I asked.

"Ayos lang ako, Sette. Ganun pa rin, madaming inaasikaso at iniisip," Sagot naman niya na parang kinabisado niya ang sasabihin nya sa tanong ko.

She's in her 1st year as a resident. "Ano magiging specialization mo?" Tanong niya sa'kin.

"Ang tagal pa Stacy, para ka namang mawawala. Sasabihin ko rin sa'yo," She chuckled.

"Sette, labas tayo," Mas lalong lumala ang suspection ko sakaniya. Something's really off. "Please? Kahit ngayon lang? Alam ko namang kakatapos lang ng duty mo pero please?"

Nag bihis ako kaagad. Una ay pumunta kami ng mall at ang unang pinuntahan niya talaga ay mamahalin! Jusko, Saan ba siya kumukuha ng pera?

Her parents are both in business field and they make tons of money but since she got into his residency, wala ng suportang pinansyal sa kaniya ang magulang niya.

Kumain kami sa isang steakhouse at ang mahal din! "Sabihin mo lang ng mas maaga kung balak mong ubusin lahat ng pera ko sa bangko," Pag susungit ko na sa sakaniya.

"Ito naman ang sungit! Libre ko na 'to," Ngumiti siya sa'kin at itinuon na ang mga mata sa menu. Pinagmasdan ko siyang maigi.

She's been there through my ups and downs. Palagi man kami nag aaway dahil normal naman 'yon sa magkasama sa bahay. I would still be forever grateful for her existence.

I consider her as my older sister already.

Habang kumakain kami, hindi ko na talaga kayang pigilan ang sarili kong mag tanong. "Are you planning anything, Stacy?" I asked.

Napatigil siya sa pagkain at tinignan ako. Walang ngiti sa mga labi at ang mata'y walang laman. She stares at me like she was being punished.

Maya-maya pa ay tumawa siya ng mahina at umiling. "Ano bang sinasabi mo?"

"If you're planning anything, Ate. Please don't do it, I know I'm being selfish right now but... don't do it,"

Yes, I already sense that she was planning to end her life anytime soon that's why she's being like this.

"It's the first time you called me ate" She started to wiped her tears.

I know we're in the situation that we can't just don't mind. I may not know what's going on with her mind and own personal life, I just know that I can't live anymore without her.

"Kumakain tayo, Sette. Bat ba ang drama mo? Tangina mo! Tangina niyo, Tangina ni Bea," I smiled at her at sinimulan na uling kumain.

Mabuti na lang at wala masiyadong tao kundi ay pagtitinginan talaga kami. Umuwi na kami after non, wala nag sasalita samin dahil gusto kong makapag isip siya at sapat na naradaman ko ang presence niya.