Hold, Rain

rain ─ 2

I rushed to the mansion to check what's wrong with my Mom. Pag punta ko naman doon ay agad akong inasikaso ni Manang Esther, my nanny since I'm 13. She replace my favourite yaya who disappeared out of a sudden...

"No, Manang. It's okay, nasaan po si Mom?" Ani ko. Tinutulungan nya kasi akong mag tanggal ng sapatos kahit kaya ko naman. Hinatid niya ako sa silid ni Mom, nakita ko siyang nakahiga roon at nag papahinga.

"Ma? What's wrong ... " Tanong ko sakaniya. Thank God that she's conscious. "Do you want to go to the Hospital?" She smiled at me.

"No, kaya nga pinapunta k-kita dito kasi... I personally want to know what's wrong with me ... I want you to check me, my doctor," Mapait akong ngumiti sakaniya at umiling.

Sa pagod lang siguro ito. Nakita ko rin ang pasa at sugat sa magkabilang braso niya, nakita niya ang reaction ko roon kaya naman hinawakan nya ang kabilang pisngi ko at mapait ring ngumiti.

"Ma..." Umiling lang ito sa'kin upang sabihin na ipag walang bahala na lang. Hindi ko kaya 'yon, hindi ko kayang iwanan si Mom rito kasama ang walang hiyang 'yon!

Pinunasan ko siya ng damp towel at nag pabili ng gamot na kailangan niya. Ibinilin ko na rin siya kay Manang Esther at tumawag ng personal nurse sa kalapit na Hospital.

It's already 3AM and I'm here beside her, hindi ko siya maiwanan. Hindi ko rin mapigilan ang mga luha ko.

Umaga pero di pa rin ako makatulog dahil nag galing nga ako kay Mom. I decided to grab some coffee para rin makapag unwind at makapag lakad lakad ako. I don't take much of my time because i don't have it at the first place. It sucks.

Pag balik ko ng condo ay gising na si Stacy. Mukhang may hangover pa, ang random niya kasi mag aya. Inom during a random tuesday night? I can't predict this woman.

Nilutuan ko muna siya ng corn soup upang maibsan ang sakit ng ulo na nararamdaman at binigyan ko rin siya ng gamot kung kailangan.

Naligo na rin ako at dumiretso sa school. Binuksan ko agad ang libro ko dahil hindi pwede na hindi ako magkaroon ng recitation sa prof na 'yon! Masungit kasi ito ngunit hindi naman ganun kalala sa'kin marahil ay palagi niya akong nakikita.

After my 2PM class, Nasa bench ulit ako tapat ng main building, it's already sunset kaya naman tapat na tapat ang araw sa main building, magandang pag masdan 'to. Nag muni muni lang ako rito habang umiinom ng yogurt drink na comfort drink ko.

Nakita ko sa di kalayuan na bumaba ng motorsiklong itim ang pamilyar na mukha, tama nga ako siya 'yon. Sa dinami daming eskwelahan sa Manila ay dito yata siya napapadalas?

"Ginagawa mo dito?" Tanong ko nang makalapit siya sa'kin.

"Grabe? Anong nangyari sa hi at hello?" Hindi ko pinansin ang sinabi nito, tinawanan lang ako nito.

"Asim naman ng mukha mo,"

"Tinerno ko sa amoy mo, bakit?" Humalakhak ang lalaki sa sinabi ko.

He's Gavin, my friend from highschool. "Mukhang napapadalas ang dayo mo dito, hulaan ko, nursing?" Tumawa ito sa sinabi ko. Hindi rito nag aaral ang lalaki, sa pampanga siya nag aaral dahil doon ang flying school na pinapasukan ng lalaki.

"How dare you to accused me? Marami namang pwedeng puntahan dito, Kainan o kaya ikaw,"

"Kainan? Babae kakainin mo?" I innocently asked. Hindi niya ako sinagot. Tahimik na lang kami habang pinapanood ang mga tao sa paligid.

Hindi ko naman namalayan na sumandal na 'ko sa balikat niya sa pagod, tinanggap ko na lang ito at ipinikit ang mata ko.

"Uwi na 'ko," Saad ko sakaniya.