Bölüm şarkısı:
Barış Diri - Derinden
Keyifli okumalar.
-
Anahtarı kapının deliğine sokup açtım. Ardından yere koyduğum poşetleri tekrar elime alıp omzumu ittirerek kapıyı tamamen açtıktan sonra içeri girmiştim. Ayağım yardımıyla kapıyı örtüp ayakkabılarımı çıkarırken, "Ben geldim Baver'im." diye seslendim. İki gündür benimle okula gelmek yerine evde kalmayı tercih ediyordu. Başta onu yalnız bırakmak istemesemde moralinin bir şeylere bozuk olduğunu anladığımda kabul etmek zorunda kalmıştım.
Bugün de eğer aynı şekilde karşıma suratı asık bir şekilde çıkarsa sorguya çekmeyi planlıyordum. Kendisinin söylemesi veya anlatması için zaman tanımıştım ama daha fazla onu böyle görmeye dayanamıyordum. Büyük ihtimal ninesini özlemişti ya da ailesiyle ilgili bir şeydi. Bu yüzden açık açık sorup neler olduğunu anlatmasını isteyememiştim. Bu konularda çok hassas olduğu için kendisi istediği zaman anlatmalıydı bana.
Elimdeki poşetleri mutfağın girişine bıraktıktan sonra beklemeden adımlarımı Baver'in odasına yönlendirdim. Eve her gelişimde onu odasındaki balkonda otururken buluyordum. Odasına yaklaştıkça kulağıma gelen sesiyle şarkı söylediğini anlarken odasının kapısına gelmiştim bile.
"Kuşlar içimden, düşümden uçmuş."
"Yani derinden, derinden."
"Dostlar kafamdan, yaşamdan kaçmış."
"Yani derinden, derinden."
Dikkatini dağıtmamak için sessiz adımlarla odaya girip balkonun kapısına geldiğimde hafifçe başımı uzatıp baktım. Sırtını koltuğa yaslamış bir şekilde yerde oturuyordu. Kucağındaki gitarı çalarken benim geldiğimi farketmediği için şarkıyı söylemeye devam etti. Bu şarkıyı iki gündür söylüyordu ama yanına gelip dinlemek istediğimde hep yarım bırakıyordu.
"Aşklar, savaşlar şiirden çıkmış."
"Yani derinden, derinden."
"Putlar, ikonlar evimde belirmiş."
"Yani derinden, derinden."
Sessizce dizlerimin üstünde çöküp beni görmemesini umarak koltuğun kenarına yaklaştım. Ardından kolumu koltuğun kenarına yaslayıp çenemi kolumun üstüne yerleştirirken dinlemeye devam ettim.
"Kedişler, köpüşler sokakta yaşarmış.
"Yani derinden, derinden."
"Kadınlar, çocuklar hayattan göçermiş."
"Yani derinden, derinden."
"Adamlar, kardeşler ölürmüş derinde."
"Yani derinden, derinden."
"İnsan özünden düşermiş bazen."
"Yani derinden, derinden."
Sesi gittikçe çatallaşmaya başladığında ağlamak üzere olduğunu anlamıştım. Dayanamayıp yanına gitmek, elimi sırtına yerleştirip sıvazlamak istiyordum. Son birkaç güne kadar çok güzel idare etmişti oysaki. İçinde kalan geçmişin tüm zehrini attığını düşünüyordum. Şimdi ne oldu da birden tekrar böyle olmuştu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Deli Rüzgar - bxb
Teen Fiction[Tamamlandı.] Sevdim seni bir kere, başkasını sevemem. "Deli" diyorlar bana, desinler değişemem.
