Chapter 47

2K 112 1
                                    

Napatingin ako sa salamin. It's odd. The baby bumps are already showing though Im just a month pregnant. Is this natural?

Right. Hindi pa nga pala alam ni Fisk ang tungkol dito. When the right time comes I don't know how should I deliver the news about my pregnancy. Will he be happy?

"Sister, is your stomach hurt? Kanina pa kita napapansing nakahawak sa tiyan mo."

Saka ko palang napansing nakahawak padin ako sa tiyan habang maiging tinitigan ang mga pagkaing nakahain sa hapag namin. Taimtim lang naman akong pinagmamasdan ni Ystad na ngayon ay kasabay naming maguumagahan. I feel more nauseous with him around.

"The food. Should I change it my Pfeiffer?" Said Ystad.

"No. I'll eat." Tipid kong sabi.

"Yes sister please, the foods are really good." Rosalin commented.

Tinitigan ko ng maigi ang mga pagkaing nakalagay na sa plato ko. Agad na napahawak ako ng bibig. No. Is this what they call morning sickness?

Not here. Or these two will notice the signs and symptoms of my pregnancy. I'm afraid that Ystad will take it to his advantage.

Sinubukan kong hawakan amg kutsara, but the thought of it entering my mouth to deliver the food. I can't.

Mabilis na tumayo ako.

"Excuse me. I suddenly lost my appetite. Sorry."

I stormed out of the dining area like a flash of light. Mabilis na naghagilap ang ng pinakamalapit na banyo at mabuti nalang ay mayroon akong nakita.

Hindi ko na pinigil ang sarili when I touch the sink, I let all the fluid from my stomach out. I had not eaten a single thing yet I vomited my entire stomach right now.

Naghabol ako ng hininga. Hindi ako pwedeng magkamali. This is a goddamn morning sickness a pregnant woman has. Pero ngayon ko lang naranasan 'to after how many weeks.

This awful feeling. I rather die than have this every day.

"As suspected. Something is wrong with your majesty's stomach! What should I do? Should I call the doctor?" Nagpapanic na wika ni Rosalin. I faintly grinned at her, lucky to have a naive sister like her in a time like this.

"I will inform the Duke first-" hinila ko ang pulsuhan niya bago pa man din siya mawala sa harapan ko.

"Rosalin. Don't bother too much about it. I don't like to bother that man too."

"However sister you--"

"I am fine now. The thing you saw was just a normal thing that happens to me now and then."

"Are you sure that you're not sick?"

"Sure I'm not."

___________

Tulalang tiningnan ko ang papalubog na araw nang hapon na iyon habang pinapakiramdaman ang malamig na simoy ng hangin na tumatama sa balat ko at tumatangay sa ilang hibla ng nakalaylay kong buhok mula sa pagkakatali.

Marahang nakapatong lang ang kamay sa puson ko. May heartbeat na kaya ang baby sa loob ko? I was a man before being a woman so I don't know, who knows how hard it is for a woman to carry another life within her womb.

"Better let that new life inside you withered."

Mabilis na napalingon ako kay Ystad. Hindi ko narinig ang mga yapak niyang papunta sa akin, ngayon ay nasa harapan ko na siya.

"What are you saying?" I glared at him.

"You're pregnant with Fisk right?"

Napakuyom ako ng kamao. My secret was busted before I could even keep it.

His Peculiar Empress, WAS A Man[COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon